Gjërat që e mohojnë thjeshtësinë

1) Të shohësh te vetja jote të drejta mbi All-llahun d.m.th., të krenohesh me vetëveten. Ka thënë Pejgamberi a.s. “Nuk do ta shpëtojë askënd prej jush puna e tij”, thanë: ”As ty, o Resulullah”, tha: “As mua vetëm nëse më mbulon All-llahu me mëshirën e Tij...”. Ka patur prej njerëzve më herët që kanë thënë kaluan 20 vjet që nuk e kam përdorë fjalën bëhu për shkak përulsie ndaj All-llahut ngase All-llahu është I Vetëm, e i cili thotë bëhu e bëhet.

2) Ta konsiderosh vetën më të mirë se të tjerët dhe me vlera më të mëdha se ata - dije o njeri se je krijuar prej një pike uji, pastaj All-llahu të dha formën edhe të udhëzoi që mos të jesh mendjemadh. Nëse je i ditur dije se kush ta dha këtë dituri, siç thotë All-llahu: (I mësoi njeriut atë që nuk e dinte).

3) Të lavdëruarit e vetëvetës All-llahu ka thënë mos e lavdroni vetëvetën tuaj se All-llahu e din se kush është më i ruajturi prej jush.

4) Të pëlqyerit e vetëvetës Muhammedi a.s., ka thënë: “Tri gjëra janë shkatërruese lakmia, ndjekja e epsheve dhe pëlqimi  i vetvetës”.

5) Mospranimi i gabimeve dhe as i këshillës - ka prej njerëzve që thonë se mua nuk më pëlqen vetëvetja, ndërsa kur ta kshillosh të kundërshton dhe thotë: A ti do më kshillosh, duke e konsideruar vetën sikurse të lartë, mirëpo shembulli i tij është sikurse i një njeriu që hyp në kodër lartë, ndërsa të tjerët poshtë i duken të vogël, por edhe këtyre të vogëlve, ai atje lartë ju duket edhe më i vogël, kështu është gjendja e mendjemëdhenjëve.

Disa nga thjeshtësitë e Muhammedit a.s.

Tregon Ajshja r.a., se i Dërguari i All-llahut e qepte rrobën e tij vetë, rregullonte sandalet e tij dhe i bënte ato punë që i bëjnë burrat në shtëpinë e tyre. Ndërsa sot, nëse vepron kështu, njerëzit thonë se ty po të komandon gruaja. Për ta thjeshtësuar veten, Pejgamberi a.s., thoshte: “Nuk ka dërguar All-llahu ndonjë pejgamber e mos të ketë ruajtur delet. Edhe unë kam qenë bari delesh me qera për banorët e Mekes”. Transmeton Ebu Mes’udi se një ditë erdhi një njeri te  i Dërguari a.s., dhe i foli atij, por vazhdoi të dridhej i tëri, deri sa i tha atij i Dërguari-qetësohu, unë nuk jam mbret, por jam bir i një gruaje e cila ushqehej me pastërma (mish të kripur e të tharë në Diell).

Dijeni o vëllëzër, se krenaria dhe mburrja i takon vetëm Islamit andaj kapuni të gjithë për fenë e All-llahut s.v.t., duke e lutur atë që të na shtojë diturinë dhe të na  ruajë nga mendjemadhësia, vetëpëlqimi, etj. Elhamdulil-Lahi Rabil ‘alemin.