Falënderimi i takon vetëm Allahut, Zotit të botëve. Atë e falënderojmë dhe prej Tij ndihmë dhe falje kërkojmë. Kërkojmë strehim tek Allahu i lartësuar prej të keqes së vetvetes dhe veprave tona të shëmtuara. Atë që e udhëzon Allahu s’ka kush e lajthit dhe kë e humb Ai, s’ka kush e udhëzon. Paqja dhe bekimet qofshin mbi Pejgamberin (alejhi selam), familjen, shokët e tij dhe mbi të gjithë ata të cilët e ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.

Pikë së pari, duhet ditur se askush nuk mund t’i largoj fatkeqësitë përveç Allahut të lartësuar, mirëpo ne do t’i përmendim disa pika që t’ia lehtësojmë çdo muslimani që të kapërcejë më lehtë në rast se e godet ndonjë fatkeqësi:

1. Muslimani fatkeqësitë duhet t’i kuptojë si sprovë dhe provim. Muslimanët duhet ditur se Allahu nuk i sprovon besimtarët që t’i dënojë, por që t’i mëshirojë. Allahu i Lartësuar në Kuran thotë: “Çdo krijesë do ta shijojë vdekjen, e Ne në shenjë sprove ju sprovojmë me vështirësi e kënaqësi, dhe ju ktheheni te Ne.” Enbija, 35.

Gjithashtu, Allahu i lartësuar në Kuran thotë: “A menduan njerëzit të thonë: ‘Ne kemi besuar’, e të mos vihen në sprovë? Ne i sprovuam ata që ishin para tyre, ashtu që Allahu gjithqysh do t’i dallojë ata që e thanë të vërtetën, do t’i dallojë dhe gënjeshtarët.” Ankebut, 2-3.

Pra, të mos mendoj askush që vetëm ai është duke u sprovuar, se me të vërtetë më së shumti janë sprovuar pejgamberët. Siç thotë Muhamedi (alejhi selam): “Njerëzit që janë sprovuar më së shumti janë pejgamberët, pastaj ata pas tyre, e pastaj ata pas tyre.” Buhariu. Fudejl ibn Ijadi thotë: “Njeriu sa është në bollëk është i mbuluar, e kur të sprovohet del e vërteta e tyre, besimtarit i del imani i tij, ndërsa munafikut i del nifaku i tij.”

Gjithashtu, duhet ditur se të gjithë ne jemi në një sallë që presim të hyjmë në provim, e kjo sallë është dynjaja.

2. Çdo fatkeqësi duhet kuptuar si caktim nga Allahu. Allahu i lartësuar në Kuran thotë: “Nuk ndodhë asnjë fatkeqësi në tokë e as në trupin tuaj e që të mos jetë në shënime, para se të ngjaj ajo; kjo për Allahun është lehtë.”

3. Musibetet duhet kuptuar si dhunti. Muhamedi (alejhi selam) thotë: “Çudi me punën e besimtarit, e gjithë puna e tij është mirësi, kur e godet ndonjë sprovë ai bën durim e kjo është mirësi për të, e kur e godet ndonjë punë e mirë ai e falënderon Allahun e kjo është mirësi për të.” Muslimi.

Kanë thënë disa prej selefëve: “Atë njeri që e godet një fatkeqësi dhe bën durim, e ka goditur vetëm një fatkeqësi, e kur vjen një fatkeqësi e ti nuk bën durim, të godisin dy fatkeqësi: një, se s’ke bërë durim t’i bësh ballë fatkeqësisë; e dyta, e humb shpërblimin prej Allahut të Lartësuar. Këtë e vërteton ajeti kuranor: “Ka nga njerëzit që e adhurojnë Allahun me mëdyshje, nëse e godet ndonjë e mirë ai qetësohet me të, po nëse e godet ndonjë e pakëndshme ai kthehet në fytyrën e vet të vërtetë, ai ka humbur dynjanë dhe ahiretin, e kjo është ajo humbja e madhe.”

4. Fatkeqësitë duhet kuptuar si pastrim dhe shlyerje e mëkateve. Muhamedi (alejhi selam) ka thënë: “Çdo sëmundje që e godet muslimanin, breng ose mërzi, ose ndonjë pengesë edhe gjembi kur e shpon, Allahu i Lartësuar ia shlyen mëkatet.” Buhariu dhe Muslimi.

5. Fatkeqësitë nuk duhet kuptuar si dënim, por si dashuri e Allahut të lartësuar, ndaj teje. Muhamedi (alejhi selam) ka thënë: “Shpërblimi i madh vjen pas belasë së madhe. Allahu kur e do një popull e sprovon. Kush kënaqet me këtë sprovim i takon kënaqësia e Allahut, e kush hidhërohet atij i takon hidhërimi i Allahut.”

6. Besimtari prej fatkeqësisë mëson:

- të mbështetet në Allahun e Lartësuar;

- largohet prej dynjasë;

- t’i përkujtojë dhuntitë e Allahut të Lartësuar;

- të kujtojë që të pendohet;

- të bëjë durim;

- të mos dëshpërohet për atë që i ka kaluar dhe mos të gëzohet për atë që e ka.

Përgatiti grupi i studentëve “Uthman ibën Afan”

02.12.2006