Tė dy bajramet, Fitėr Bajrami dhe Kurban
Bajrami, janė momente feste tė pėrbashkėta pėr
tė gjitha kombet. Festat e mosbesimtarėve janė
tė lidhura me ēėshtje materiale, siē ėshtė
lindja e njė kombi apo fundi i tij, sundimi apo
kurorėzimi i njė sunduesi, martesa e tij, apo
fillimi i njė sezoni siē ėshtė pranvera e kėshtu
me radhė. Kurse te muslimanėt, festat janė tė
lidhura me ritet e tyre fetare. Ata kanė vetėm
dy festa apo bajrame: Bajrami i Fitrit (festimi
pėr pėrfundimin e Ramazanit) dhe Bajrami i
Kurbanit (festa e sakrificės).
Kur Pejgamberi (Paqja
dhe mėshira e Allahut qofshin mbi tė!)
shkoi nė Medinė i gjeti njerėzit aty duke
festuar dy ditė, Pejgamberi (Paqja
dhe mėshira e Allahut qofshin mbi tė!)
tha: “Ēfarė
janė kėto dy ngjarje”?
Ata thanė: “Ne i festonim kėto nė xhahilijet (nė
injorancė, para Islamit).” Ai, Pejgamberi (Paqja
dhe mėshira e Allahut qofshin mbi tė!)
tha: “Allahu
i ka zėvendėsuar ato dy ditė me dy ditė mė tė
mira (qė janė Bajrami i Fitrit dhe i
Kurbanit).” Kėto
dy festa, me tė cilat Allahu i Madhėruar i ka
porositur muslimanėt, janė pjesė tė ritualeve
islame, tė cilat duhet qė tė festohen dhe
qėllimet e tė cilave duhet tė kuptohen.
Rregullat qė
lidhen me Bajramin
1.
Ėshtė e ndaluar tė agjėrohet nė
tė dy ditėt e Bajrameve, siē kuptohet edhe nga
hadithi qė na ka transmetuar Ebu Saidi (Allahu
qoftė i kėnaqur me tė!)
se Pejgamberi (Paqja
dhe mėshira e Allahut qofshin mbi tė!)
e ka ndaluar qė tė agjėrojmė nė ditėt e
Bajrameve.
2.
Rekomandohet qė meshkuj e femra
tė shkojnė tė falin namazin e Bajramit, siē na
ka transmetuar Umu Atija (Allahu
qoftė i kėnaqur me tė!)
e cila ka thėnė: “Kemi qenė tė mėsuara qė tė
dalim nė ditėn e Bajramit, e madje i merrnim
edhe vajzat e pamartuara dhe gratė me
menstruacione, ashtu qė ato qėndronin prapa
burrave dhe i kėndonin tekbiret me ta, me
shpresė pėr bekimet e asaj dite pėr pastrim nga
mėkatet.” Pėrderisa gratė me menstruacione dhe
vajzat beqare kanė qenė tė urdhėruara pėr tė
falur namazin e Bajramit, nuk ka dyshim qė pėr
meshkujt, tė vjetėr apo tė rinj qofshin, janė tė
detyruar edhe mė tepėr qė ta falin namazin e
Bajramit.
3.
Namazi i Bajramit duhet tė falet para hytbes sė
Bajramit, siē na ėshtė konfirmuar nė hadith nga
Ibn Amri, Ebu Saidi dhe Ibn Abasi (Allahu
qoftė i kėnaqur me gjithė kėta!)
4.
Rekomandohet qė imami t’i marrė tekbiret (Allahu
Ekber) gjatė namazit, shtatė herė nė rekatin e
parė dhe pesė herė nė tė dytin. Kėshtu ėshtė
konfirmuar prej tė parėve tanė tė drejtė (selefėt).
5.Rekomandohet
qė imami tė recitojė nė rekatin e parė suren El
Aėla (surja 87) dhe suren El Gashijeh (surja 88)
nė rekatin e dytė. Tė tjerėt transmetojnė qė
Pejgamberi (Paqja
dhe mėshira e Allahut qofshin mbi tė!)
ka recituar surėn Kaf (surja 50) dhe suren El
Kamer (surja 54), siē konfirmohet nė Sahihun e
Muslimit.
6. Nuk ka
namaz synet para namazit tė Bajramit apo pas
tij, siē tregon Ibn Abasi (Allahu qoftė i
kėnaqur me tė!) se Pejgamberi (Paqja dhe mėshira
e Allahut qofshin mbi tė!) kur ka shkuar tė falė
namazin e Bajramit, i ka falur dy rekate (tė
Bajramit) e asgjė as para e as mbrapa kėtyre dy
rekateve.