Transmetohet nga Muadh
Ibėn Xhebeli se Resulullahi (salallahu alejhi ue selem)
ka thėnė: “Nuk do tė lėvizin dy kėmbėt e robit (njeriut)
Ditėn e Gjykimit derisa tė pyetet pėr katėr gjėra: pėr
jetėn e tij ku e harxhoi, rininė ku e kaloi, pasurinė
nga e fitoi dhe si e shpenzoi dhe diturinė e tij, ēfarė
punoi me tė.” (Transmeton Taberaniu)
Komenti i hadithit
Ditėt tona janė tė
numėruara, jeta na ėshtė caktuar, pastaj vjen vdekja pėr
tė cilėn nuk ka dyshim. Pasi Allahu i Lartėsuar i
ringjallė njerėzit nga varrezat e tyre, ēdonjėri nga ata
do tė pyetet dhe do tė japė llogari pėr ditėt qė i ka
kaluar nė jetėn e kėsaj bote, a i kaloi me vepra tė
mira dhe tė shpėrblehet, apo me vepra tė kėqia e tė
dėnohet.
Nė hadith pėrmendet se ai
do tė pyetet pėr rininė e tij qė konsiderohet si faza mė
e gjallėrishme, aktive dhe e frytshme pėr njeriun, ku e
harxhoi kėtė dhe nė ēfarė forme. Nėse ai e shfrytėzoi
kėtė periudhė tė jetės sė tij me punė tė mira dhe kėrkim
tė diturisė sė dobishme, do tė shpėrblehet. Nėse ėshtė e
kundėrta, atėherė do tė japė llogari pėr kėtė
papėrgjegjėsi.
Gjithashtu, pyetet pėr
pasurinė qė e kishte se si e fitoi atė, a e fitoi me
rrugė dhe forma tė tė ndershme dhe tė lejuara, apo nuk e
kishte parasysh fare kėtė. Pastaj pyetet edhe se si e
shpenzoi atė pasuri qė e ka fituar, a e shpenzoi nė
gjėra tė lejuara, apo nė harame.
Mė nė fund pyetet pėr
diturinė tė cilėn e mėsoi, a ka punuar sipas saj dhe a
ėshtė munduar t`u bėjė dobi edhe pjestarėve tė tjerė
nga umeti islam me kėtė dituri.
Dituria tė cilėn e mėson
njeriu, sikur qė mundet tė jetė e dobishme, ajo mundet
tė jetė edhe e dėmshme. E dobishme ėshtė ajo dituri nga
e cila pėrfiton pronari i saj qė me anė tė kėsaj diturie
tė shtojė veprat e mira. Kurse e dėmshme ėshtė ajo
dituri nga e cila nuk pėrfitojmė asgjė nė praktikėn tonė
tė pėrditshme. Prandaj edhe njė nga duatė e Profetit (Paqja
dhe bekimi i Allahut qofshin mbi tė!) ishte se e luste
Allahun e Lartėsuar ta mbrojė nga dituria qė nuk ka dobi
prej saj.
Disa dobi nga hadithi:
1.Vėrtetimi i ekzistimit tė ringjalljes pas vdekjes dhe
dhėnia e llogarisė pėr veprat tona.
2. Hadithi aludon nė vetėdijsimin e njeriut qė tė ketė
parasysh se ēfarė vepra i manifeston.
3. Nxitja nė vepra tė dobishme dhe punė tė mira, pasi
pėr to kemi shpėrblime.
4. Fitimi i pasurisė duhet tė jetė nė forma tė lejuara,
gjithashtu edhe shpenzimi i saj duhet tė jetė nė gjėra
tė lejuara.