“Thuaj! A ju ia bëni me dije Allahut fenë tuaj (duke thënë: ne besuam), kur Allahu është Ai që e di çka në qiej dhe çka në tokë dhe Allahu është i Dijshëm për çdo send."

Allahu ju drejtohet me këtë ajet: A ju jeni nga ata që Allahut po ja bëni me dije se çka ka në zemrat e tuaja kur Allahu është ai i Cili di se çka ka në qiej dhe në tokë. Si po ia bëni me dije Allahut kur Ai është i Cili di çdo gjë. Ky është një argument i fortë për përgjithësimin e dijes së Allahut.

Ndoshta dikush mund të thotë se ajeti do të ishte kuptuar edhe sikur të vinte në këtë formë: “Thuaj! A ju ia bëni me dije Allahut fenë tuaj (duke thënë: ne besuam), kur Allahu është Ai që e di çka në ( zemrat tuaja).” Atëherë, pse Allahu i përmend qiejt dhe tokën?

Përgjigja:

Ky ajet ka ardhur në këtë formë për të treguar dijen gjithëpërfshirëse të Allahut. Pasi që Allahu e di se çka ka në tokë dhe në qiej, ndërsa ti, o njeri, je prej banorëve të tokës dhe Allahu e di gjendjen tënde.

Pastaj Allahu thotë: “Allahu është i dijshëm për çdo send.”

Dijetari i njohur Ibën Uthejmin ka thënë: “Ky ajet është më gjithëpërfshirës për cilësinë e Allahut. Sepse kjo cilësi përfshin të fshehtën dhe të haptën, të përgjithshmen dhe të veçantën. Ai është i Dijshëm për çdo gjë.

Prej këtij ajeti dijetarët kanë nxjerrë se nuk ka nevojë që njeriu ta shqiptojë nijetin me zë në namaz, sepse Allahu e di se çka po fal ti.

Dobitë e këtij ajeti

1. Tërheqja vërejtjes që mos të themi ndonjë fjalë të pavërtetë dhe mos të themi atë  që nuk e kemi me zemër.

2. Vërtetimi i dijës së Allahut gjithpërfshirse.

3. Vërtetimi në ajet se nuk ëhstë vetëm në qiell sepse ajeti ak ardh në form të shumsit.

4. Vërtetimi i emrit të Allahut (El Alim) dhe atë që përmban kjo cilësi.

Përgatiti: Shaban Murati

26.01.2007