Njohje e shkurtër me Maldivën

Republika e Maldivës konsiderohet si një arkipelag në formë drejtkëndëshi, ku dominojnë ishuj të shumtë koralorë, të cilët shtrihen në Oqeanin Indian. Republika e Maldivës shtrihet në jugperëndim të Indisë dhe Sri Lankës. Ky vend përbëhet nga më shumë se 1000 ishuj të ndarë në 19 krahina, (në ujdhesa të ndara).

Kryeqyteti i Maldivës është "Mali" dhe shkruhet: "Maleh"¹.

Banorët e Maldivës flasin gjuhën e tyre, të ashtuquajtur "Sunhali" si dhe gjuhën angleze, mirëpo si gjuhë zyrtare konsiderohet gjuha "Sunhali". Gjuha arabe konsiderohet si gjuhë e tretë e këtij vendi, e cila është e përhapur te dijetarët dhe te studentët e mësimeve islame. Banorët e vendit janë të ndarë në tri raca (origjina):

1- Racë Sunhali
2- Racë Dirafdi|
3- Racë Arabe²

Kur flasim për besimet fetare si dhe shkollat juridike në shtetin e Maldivës, mund të themi se të gjithë banorët e këtij vendi i përkasin besimit islam dhe praktikojnë shkollën juridike shafiite (medhhebin shaafii). Po ashtu, në këtë vend, krahas muslimanëve, vërejmë një numër të vogël besimtarësh të krishterë. Banorët vendas, për të gjitha problemet dhe çështjet e tyre jetësore gjykohen sipas legjislacionit islam. Meqenëse feja islame është fe zyrtare e shtetit, nuk ua lejon të drejtën e kombësisë atyre që janë jomuslimanë. Banorëve të Maldivës që u përkasin feve të tjera u lejohet e drejta e qëndrimit ne këtë vend si dhe e drejta e punësimit³.

Maldivë është vendi i dytë islam pas Indonezisë. Është shtet republikan. Dikur ishte nën sundimin e Britanisë së Madhe dhe në vitin 1965 fitoi pavarësinë. Është vend shumë i nxehtë dhe me lagështirë. Ekonomia e Maldivës është e varur nga peshkimi dhe turizmi. Po ashtu ka të ardhura në fushën e pemëtarisë, si: arrë indie dhe fruta, ndërsa përqindja e punimit të tokës është vetëm 10%. Ndërsa 80% e fuqisë punëtore është e përqendruar në sektorin e peshkimit. Të ardhurat vjetore për një person arrijnë shumën: 600$. Rinia e Maldivës është e shkolluar. Vetëm 7% nuk njohin shkrim leximin.

Dikur, banorët e Maldivës kishin pranuar Budizmin. Prezencën e kulturës dhe traditës budiste në Maldivë e vërtetuan gjurmimet e lashta arkeologjike, të bëra gjatë mijëvjeçarit të parë. Tani ka mbaruar zbulimi i disa statujave dhe ikonave budiste dhe ky zbulim nxiti shtimin e marrëdhënieve të mira kulturore mes Maldivës dhe Indisë.⁴

Në vitin 85 hixhrij (704 të erës sonë) u ndriçuan ishujt e Maldivës me dritën e Islamit. Feja islame u përhap përmes tregtarëve arabë, të cilët kishin arritur në ato ujdhesa dhe në mes të shekullit pesë hixhrij, banorët e Maldivës në përgjithësi përqafuan fenë e vërtetë islame, së bashku me mbretin (sulltanin) e këtij vendi. Thirrësi (daa'i) që derdhi mundin e tij në hapjen e Islamit ishte "Ebu El-berekaat Juusuf El-beririj", i cili kishte ardhur në Maldivë nga popujt e "Berir El-kaatinin" në Afrikën Veriore. Dhe Sulltani i Maldivës e emëroi veten e tij më emër islam: Muhammed bin Abdilah, pasi emri i tij para ardhjes së Islamit ishte: (Taaruumaa Santaaraa Sexhiinaanuu –طاروما سانتارا سجينانوا).
Për këtë arsye, ky vend konsiderohet prej shteteve të cilat e pranuan udhëzimin islam me këshillë dhe shembuj të mirë.

Shënim i përkthyesit⁵

Shteti i Maldivës është vend me një sipërfaqe të vogël gjeografike. Numri i saktë i ishujve është 1192. Prej tyre, 200 janë të banuar me banorë vendas, kurse 87 të tjerë janë vetëm për relaksifikime dhe vizitorë të huaj, e veçanërisht për vizitorët evropianë. Sipas burimeve gjeografike, Republika e Maldivës ka 26 rajone, mirëpo vetëm 19-të prej tyre administrohen nga ky shtet dhe për këtë arsye autori i librit, Muhammed Awed, ka cekur vetëm 19 si ishuj dominues të këtij vendi. Presidenti i këtij vendi ka mbaruar studimet në Egjipt dhe në pasaportën e Maldivës në gjuhën arabe shkruan: Republika e Maldivës.