Falënderimet dhe lavdërimet i takojnë vetëm Allahut xhele shanuhu, salavatet qofshin mbi të Dërguarin e Tij, Muhamedin salallahu alejhi ue selem, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë muslimanët që ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.
   Dashuria e Allahut të Lartësuar është esenca e fesë islame dhe sa më shumë të rritet dashuria për Allahun e Madhëruar, do të rritet edhe imani dhe sa më shumë të zvogëlohet kjo dashuri, do të zvogëlohet edhe imani.
Allahu i Lartësuar thotë: “E nga njerëzit ka asish që në vend të Allahut besojnë idhujt, që i duan (i madhërojnë) ata, sikur (që besimtarët e vërtetë e duan) Allahun, po dashuria e atyre që besuan Allahun është shumë më e fortë.” (El Bekare, 165)
   Kurse në hadithin që transmeton Buhariu dhe Muslimi nga Enes ibn Maliku, Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Tri gjëra, nëse i ka njeriu, do ta shijojë kënaqësinë e imanit: të jetë Allahu (subhanehu ue teala) dhe i Dërguari i Tij më të dashur për të se gjithçka tjetër, ta dojë një person vetëm për hir të Allahut dhe jo për diçka tjetër dhe të urrejë të kthehet në kufër (mosbesim) ashtu siç urren të hidhet në zjarr.” Buhariu dhe Muslimi, nr. 43.
   Ibn Kajimi, Allahu e mëshiroftë, ka përmendur disa shkaqe që e shtojnë dashurinë e Allahut për ty:

1. Leximi i Kuranit me përkushtim dhe duke u ndalur në kuptimin e saktë të ajeteve dhe në qëllimin e atyre ajeteve. Allahu i Lartësuar thotë: “(Ky është) një Libër (Kuran) gjithë bekime e mirësi, të cilin Ne ta kemi zbritur ty me qëllim që ata të mendojnë e të thellohen në vargjet e tij dhe që njerëzit e brumosur me mendje të shëndoshë të mund të përkujtojnë.” (Sad, 29)
Dhe ka thënë: “A nuk mendojnë thellë ata në Kuran apo zemrat e tyre janë të kyçura (për ta kuptuar atë)?” (Muhammed, 24)
Abdullah ibn Mesudi ka thënë: “Ndaluni në mrekullitë e Kuranit dhe tronditini zemrat me të dhe të mos jetë qëllimi juaj (kur lexoni Kuranin) si të arrini në fund të sures.”
Transmetohet nga Othman bin Affani, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: "Më i miri prej jush është Ai që e mëson Kuranin dhe ua mëson të tjerëve." Buhariu, 5027.

2. Ti afrohesh Allahut të Lartësuar me nafile pas kryerjes së farzeve. Buhariu transmeton nga Ebu Hurejra se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Allahu (subhanehu ue teala) ka thënë: “Ai që ma lufton një mik Timin, Unë do t’i shpall luftë atij dhe vepra e cila më së shumti e afron robin afër Meje janë ato vepra të cilat ia kam obliguar atij. Dhe kështu robi Im vazhdon të afrohet afër Meje me nafile (vepra vullnetare) derisa Unë ta dua atë dhe kur Unë ta dua atë, do të jem dëgjimi i tij me të cilin dëgjon, shikimi i tij me të cilin shikon, dora e tij të cilën e shtrin dhe këmbët e tij me të cilat lëviz. Dhe kur të më kërkojë diçka, do t’ia jap dhe kur të më kërkojë mbrojtje nga dikush, do ta mbroj dhe nuk nguroj ta kryej ndonjë gjë aq shumë sa nguroj nga një besimtar që e urren vdekjen dhe unë e urrej që ta dëshpëroj atë.” Buhariu, nr. 6502.
Ky hadith tregon se nafilet (veprat vullnetare), pas farzeve, janë veprat që e shtojnë dashurinë e Allahut për ne.

3. Përkujtimi i Allahut të Lartësuar në çdo vend dhe kohë, me zemër, gjuhë dhe vepër. Allahu i Lartësuar ka thënë: “Ata që besuan dhe me të përmendur Allahun zemrat e tyre qetësohen; pra ta dini se me të përmendur Allahun zemrat stabilizohen.” (Er-Rad, 28)
Transmeton Buhariu dhe Muslimi nga Ebu Hurejra, se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Allahu (subhanehu ue teala) ka thënë: “Unë jam afër robit Tim kur më përkujton; nëse më përkujton në veten e tij, Unë do ta përkujtoj atë në Veten Time dhe nëse ai më përkujton Mua në publik, Unë do ta përkujtoj atë në publik më të mirë sesa masa e tij.” Buhariu nr. 7405 dhe Muslimi nr. 2675.
 

Përktheu dhe përshtati: Eroll Nesimi
13.6.2008