Vdekja

Është fjala për jetën tonë të përditshme. Çdo ditë që lëmë pas, na çon një hap më pranë vdekjes, ndaj edhe duhet të përgatitemi për këtë udhëtim. Në këtë situatë të veçantë, nuk ka nevojë për pasaportë, rroba të udhëtimit apo për plaçka personale, ndonëse konsiderohet prej udhëtimeve më të rëndësishme. Në këtë udhëtim nuk ka fare dyshim, dhe ai do të na shpjerë te porta e botës së ardhshme. Ajo që duhet t’ia kemi frikën është se bota e ardhshme dallon nga kjo në të cilën jetojmë, pasi në botën e amshueshme s’ka më vdekje, ajo është e përjetshme, ndaj dhe duhet të përgatitemi sa më parë për një rrugëtim kaq të rëndësishëm. Ç’është vdekja? Allahu thotë në ajetin vijues:
“Allahu i merr shpirtrat kur është momenti i vdekjes së tyre (trupave), e edhe atë që është në gjumë e nuk ka vdekur, e atij që i është caktuar vdekja e mban, kurse tjetrin (që nuk i është caktuar vdekja, por është në gjumë), e lëshon deri në afatin e caktuar. Vërtet, në këto ka shenja për një popull që mendon.”1

Bazuar në ajetin kuranor dhe mësimet islame, vdekja është gjendje e shkurtër, kur shpirti braktis trupin për një kohë relativisht të shkurtër dhe kjo i ngjason plotësisht gjumit. I vetmi dallim në mes gjumit të natës dhe gjumit të vdekjes qëndron në atë se gjumi i natës zgjatë tetë orë, ndërsa ai i vdekjes zgjatë disi më shumë. Nga kjo mund të themi se vdekja është një periudhë kalimtare ndërmjet dy formave të të ekzistuarit. Çdo njeri ka dy jetë; e para është jeta e kësaj bote, që ndryshe quhet edhe jeta kalimtare, ndërsa e dyta është jeta e amshueshme, të cilën e quajmë edhe jetë të përjetshme.

Ç’bart njeriu me vete ditën kur shpërngulet në botën e amshueshme, ditën kur vdekja i troket në derë e i sjell lajmin se tani i ka ardhur exheli dhe çdo gjë ka mbaruar? Ja se çfarë thotë Allahu i Madhërishëm lidhur me çfarë bart njeriu me vete për në botën e ahiretit:

“Ditën kur Ne i shkulim kodrat, dhe tokën e sheh të sheshtë dhe Ne i grumbullojmë ata e nuk na mbetet asnjë prej tyre pa e tubuar. Dhe ata do të paraqiten para Zotit tënd të rreshtuar: ‘Na erdhët ashtu, siç ju krijuam herën e parë, por ju patët menduar se Ne nuk kemi caktuar për ju ringjallje.’ Dhe vendoset libri (i veprave), dhe i sheh mëkatarët të frikësuar nga shënimet që janë në të duke thënë: ‘Të mjerët ne, ç’është puna e këtij libri që nuk ka lënë as (gjynah) të vogël e as të madh pa e përfshirë?’, dhe atë që vepruan e gjejnë të pranishme, e Zoti yt nuk i bën padrejtësi askujt.”2

“Atë ditë njerëzit shfaqen të ndarë në grupe që të shpërblehen për veprat e tyre. E kush punoi ndonjë të mirë, që peshon sa grimca, atë do ta gjejë. Dhe kush punoi ndonjë të keqe, që peshon sa grimca, atë do ta gjejë.”3

I vetmi bagazh që njeriu do ta mbartë me vete ditën kur t’ia dorëzojë shpirtin Krijuesit janë veprat, të mira apo të këqija. Dita e llogarisë është dita në të cilën të gjithë njerëzimi do të dalë para Krijuesit për të dhënë llogari e pa dyshim se aty do të ketë fitim dhe humbje. Për ata që punuan dhe bënë vepra të mira, Allahu ka përgatitur kopshtet e xhenetit dhe në të do të hyjnë të përgëzuar, ndërsa për ata që bënë vepra të këqija dhe Allahut i bënë rival, të tillët do të gjejnë atë që Allahu u ka premtuar e ai është Xhehenemi, vendi i krijuar nga zjarri dhe në të do të digjen. Lexues të dashur, xheneti dhe xhehenemi janë të vërtetë. Ata janë të përhershëm; nuk ka tallje e as kthim mbrapa. Të gjithë kemi një jetë për ta jetuar në tokë. Duhet të thellohemi mbi këtë dhe të kryejmë vetëm punë e vepra të mira. Tashmë kemi një alternativë për të zgjedhur, prandaj nga ne pritet që të zgjedhim rrugën e drejtë. Lexuesi do të kishte pyetur se çfarë duhet vepruar për të qenë nga grupi i xhenetlinjve, që do ta gëzojnë parajsën?

Allahu xh.sh., në lidhje me këtë, thotë: “O ju që besuat, kijeni parasysh frikën ndaj Allahut dhe le të shikojë njeriu se ç’ka bërë për nesër; kijeni frikë Allahun, se s’ka dyshim se Allahu e di në detaje çfarë punoni!”4

Të nderuar lexues, receta për të hyrë në xhenet është shumë e thjeshtë; të lexojmë nga një ajet kuranor për çdo ditë, të falemi në kohë, të orvatemi që çdo ditë të bëjmë vepra e punë të mira. Allahu është shumë i drejtë e na do shumë, Ai nuk kërkon nga ne të pamundurën. Ajo që Allahu xh.sh. kërkon prej nesh është që të bëhemi të mirë e të sjellshëm, e pasi të kemi ndryshuar dhe të jemi bërë njerëz të mirë, do të jemi ne ata që përfitojmë nga këto cilësi. E tillë është Madhëria e Allahut.