Zbatimi praktik i Kuranit nė jetėn e pėrditshme
(Pjesa 11)
Fuqia e fjalėve
Edhe fjalėt janė njė aspekt shumė i rėndėsishėm i jetės
sonė tė pėrditshme. Disa njerėz vetėm flasin, disa nuk
flasin aq shumė e ka tė tjerė qė flasin pa masė. Sido qė
tė jetė, kėtu nuk ėshtė me rėndėsi se sa flasim, shumė a
pak, ajo qė ka rėndėsi nė kėtė temė ėshtė se ēfarė
flasim. Gjithmonė duhet tė kemi kujdes rreth fjalėve qė
pėrdorim, pėr arsye se lidhjet familjare mund tė prishen
si rezultat i fjalėve. Fjalėt janė aq tė ndjeshme saqė
mund tė lėndojnė personin tjetėr apo mund tė sjellin
humbjen e shokėve, madje edhe tė afėrmve tanė.
Pa dyshim, falja ėshtė gjithmonė e mundshme, por a
mundet dikush ta hapė zemrėn e tij pėrsėri pasi tia
ketė lėnduar dikush, duke bėre qė ajo tė pikojė gjak? Nė
Kuran kemi njė parabolė shumė tė bukur lidhur me fjalėt:
A nuk e ke kuptuar se si Allahu bėri shembull: fjalėn e
mirė si pema e mirė qė rrėnjėt e saj janė thellė (nė
tokė) e degėt e saj janė lart, e qė me vullnetin e
Zotit, ajo e jep frytin e vet nė ēdo kohė. Allahu, pra,
u parashtron njerėzve shembuj, qė ata tė mendojnė. Dhe
shembulli i fjalės sė keqe ėshtė si njė pemė e keqe qė
ėshtė shkulur mbi tokė e qė nuk ka tė qėndruar.1
E ti thuaju robėrve tė Mi: Le ta thonė atė qė ėshtė mė
e mira, sepse shejtani ndėrsen mes tyre e dihet qė
shejtani ėshtė armik i hapėt i njeriut.2
Do tė ishte mirė sikur ta kishim ngulitur nė mendje kėtė
parabolė tė bukur kuranore dhe mė pas do tė kishim
vėrejtur fuqinė qė zotėrojnė fjalėt, nė formėn e pemės
sė mirė me shumė fruta; asnjėherė nuk duhet harruar se
ēmund tė sjellin fjalėt e kėqija. Gjithmonė duhet ta
kemi parasysh porosinė e Allahut tė Madhėrishėm qė tė
pėrdorim vetėm fjalė tė mira; pėrndryshe do tė gremisemi
nė duart e shejtanit.
Jemi tė porositur gjithashtu qė tė flasim nė mėnyrė tė
drejtpėrdrejtė. Nė fakt, nėse flasim me shprehje tė
cilat pėrmbajnė mė shumė se njė kuptim pėrdorimi i tyre
do ti ēorientojė njerėzit nė kahje tė ndryshme. Allahu
i Plotfuqishėm thotė:
"O ju besimtarė, pėrmbajuni mėsimeve tė Allahut dhe
thoni fjalė tė drejta. Ai (Allahu) ju mundėson tė bėni
vepra tė mira dhe ju shlyen gjynahet, e kush e respekton
Allahun dhe tė Dėrguarin e Tij ka arritur sukses tė
madh.3
Duke e bėrė tė sigurt se atė qė e themi, ėshtė e ēiltėr,
e drejtė dhe e vėrtetė
dhe duke mos u sjellė rreth e rrotull, do tė arrijmė qė
ti mėnjanojmė tė gjitha llojet e keqkuptimeve. Nė
tė njėjtėn kohė,
duhet shtuar se fjalėt e mira janė shumė
me rėndėsi. Allahu i Madhėrishėm thotė:
Njė fjalė e mirė dhe njė lehtėsim (qė i bėhet lypėsit)
ėshtė mė e dobishme se lėmosha qė pėrcillet me tė keqe.
Allahu nuk ka nevojė pėr askėnd, Ai ėshtė i butė.4
Nga ky ajet shohim rėndėsinė qė i ėshtė kushtuar fjalėve
tė mira si dhe mbikėqyrjes sė gabimeve tė njerėzve kur
lėmoshat e tyre pėrcillen me tė keqe. Si rrjedhim, nėse
vėrejmė nė vetvete shtysa qė tė themi fjalė tė vrazhda
apo ti shikojmė gabimet e tė tjerėve, ne duhet tė
pėrmbahemi, duke pėrdorur nė vend tė shprehjeve tė
papėlqyeshme fjalė tė mira.
Haxhah Liza Abdullah
Shqipėroi: Mr. Feim Dragusha
1.8.2008