Porositë e selefit për të jetuar me Kuranin

   Porositë e selefit për Kuranin, për përkujdesjen për të, për leximin dhe jetësimin e tij ishin mësime të mëdha dhe të mjaftueshme për ata që erdhën dhe do të vijnë pas tyre. Fjalët dhe bisedat çdoherë përputheshin me veprat e tyre, prandaj eja që së bashku t’i hedhim një shikim disa porosive të tyre për dhe rreth Kuranit.

1-Abdullah ibnu Mesudi, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: “Robi i Allahut mos të pyesë askënd për veten e tij, përveç Kuranit. Nëse e do Kuranin, ai në realitet e do Allahun dhe të Dërguarin e Tij e nëse e urren Kuranin, ai vërtet e urren Allahun dhe të Dërguarin e Tij.”

2-Hudhejfe ibn el Jemani, Allahu qoftë i kënaqur me të dy, ka thënë: “O lexuesit e Kuranit, qëndroni në rrugën e drejtë, përparësia çdoherë ju takon juve. E, nëse ju e lëni rrugën e drejtë dhe lajthitni, atëherë do të jeni të humbur.”

3-Ebu Musa el Eshariu, Allahu qoftë i kënaqur me të, gjatë kohës kur ishte udhëheqës i Basras i ftoi lexuesit e Kuranit që ta vizitojnë. Kur hynë tek ai më se 300 lexues të Kuranit, ai iu drejtua atyre me këto fjalë: “Ju jeni njerëzit dhe lexuesit më të mirë dhe më me vlerë të Basras, andaj vazhdoni rrugën e leximit të Kuranit, këtë rrugë të sigurt, dhe mos t’ju mashtrojë dynjaja e t’u ngurtësohen zemrat ashtu siç u ngurtësuan zemrat e atyre që ishin para jush.”

4-Omeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, në një rast iu drejtua lexuesve të Kuranit duke u thënë: “O lexuesit e Kuranit, ngrini kokat tuaja lart dhe krenohuni me punën tuaj. Rruga juaj është shumë e qartë, andaj vazhdoni garën tuaj për në vepra të mira.”

5-Ajo për të cilën u porosit shumë ishte të punuarit me Kuran, që njëkohësisht është argument i imanit. Abdullah ibn Omeri, Allahu qoftë i kënaqur me të dy, thoshte: “Jetuam një kohë të gjatë. Çdonjëri mësonte imanin para se ta mësonte Kuranin dhe kur i zbriste Pejgamberit alejhi selam ndonjë kaptinë kuranore, mësonim hallallin dhe haramin, urdhrin dhe ndalesën pa u ndalur gjatë në të, sepse për ne ishin shumë të qarta gjërat nga besimi i fuqishëm që kishim. Pastaj kam takuar njerëz që e mësonin Kuranin para imanit, kur ndokush lexonte Kuranin nga Fatihaja e deri në fund, nuk kuptonte hallallin e as haramin, as urdhrin dhe ndalesën dhe as që ndalej për t’i kuptuar.”

6-Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të, thoshte: “Shtëpia në të cilën lexohet Kurani i shtohen të mirat, në të janë të pranishëm melaiket dhe dalin prej saj shejtanët, ndërsa shtëpia në të cilën nuk lexohet Kurani, në të vështirësohet banimi për anëtarët e saj, pakësohen të mirat, janë të pranishëm shejtanët dhe dalin prej saj melaiket.”

7-Abdullah ibn Amr ibnu El Asi, Allahu qoftë i kënaqur me të dy, thoshte: “Kush e lexon Kuranin, veç e ka vendosur pejgamberllëkun në mes të dy krahëve të tij, përveçse atij nuk i vjen shpallja. Kush e lexon Kuranin, pastaj sheh ndonjë nga krijesat e Allahut duke menduar se Allahu i ka dhënë atij më shumë në krahasim me lexuesin e Kuranit, veç e ka nënvlerësuar atë që Allahu e ka ngritur dhe e ka ngritur atë që vërtet Allahu e ka përulur. Lexuesi i Kuranit nuk guxon ta injorojë atë që nuk e di (nga Kurani) dhe as të hakmerret (ndaj njerëzve), nëse i vjen rasti, por të falë.”

8-Ebu Abdurrahman es Sulemi, nga tabiinët, Allahu e mëshiroftë, shtatëdhjetë vite i ka kaluar duke ua mësuar njerëzve Kuranin e të ngjashëm si ai kanë qenë të shumtë në çdo kohë, të cilët tërë jetën e tyre ia kushtuan mësimit të Kuranit.

9-Komentuesi i njohur i Kuranit, Muxhahidi, fjalën e Allahut يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ
“e të cilët e lexojnë atë (u bindën urdhrave të tij dhe e ndjekin atë) drejt siç është për ta lexuar (e ndjekur).” (El Bekare, 121), e ka komentuar me fjalët “ata punojnë me të ashtu siç kërkohet me precizitet të plotë.” Ky në fakt edhe është objektivi kryesor i Kuranit, që lexuesi ta praktikojë dhe ta jetësojë atë në jetën e tij.
 

Vazhdon
Përktheu nga arabishtja: Musli Zymberi
15.2.2008