Do të përmendim dy nga çështjet kryesore në këtë temë.

1- Leximi i shumtë i Kuranit: Muaji i Ramazanit është muaji i Kuranit, prandaj është e preferuar që muslimanët ta shtojnë sa më shumë leximin e Kuranit gjatë këtij muaji.

Ka qenë zakon i selefit që leximit të Kuranit t'i kushtojnë rëndësi të madhe posaçërisht gjatë këtij muaji të bekuar. Xhibrili alejhi selam i mësonte Muhamedit salallahu alejhi ue selem Kuran gjatë muajit të Ramazanit. Uthmani, Allahu qoftë i kënaqur me të, çdo ditë e bënte nga një hatme (lexim Kurani prej fillimi deri në fund). Disa nga selefët gjatë muajit të Ramazanit e bënin hatme Kuranin ( mbaronin ) për çdo tri ditë nga njëherë , e disa prej tyre për çdo javë, e disa për çdo dhjetë ditë,e lexonin Kuranin shumë si në namaz ashtu edhe jashtë namazit.

Imam Shafiu gjatë muajit të Ramazanit e bënte Kuranin hatme 60 herë, Katade e bënte hatme për çdo javë, kurse gjatë Ramazanit për çdo tri ditë, kurse në dhjetëditëshin e fundit për çdo natë e bënte hatme, kurse Zuhriu (nga dijetarët e hadithit) e kishte zakon që kur hynte muaji i Ramazanit largohej nga leximi i hadithit si dhe nga mbajtja e derseve dhe i përkushtohej vetëm leximit të Kuranit Famëlartë nga musafi, edhe pse e dinin Kuranin përmendësh (disa nga selefi e vlerësonin më tepër leximin e Kuranit nga mus'hafi sesa të lexonin përmendësh, ngase ushqimi shpirtëror nga Kurani realizohet përmes këndimit të Kuranit e një pjesë tjetër e ushqimit shpirtëror realizohet nëpërmes shikimit në Kuran e kanë konsideruar “mustehab”( të pëlqyer), që edhe nëse e dinin Kuranin përmendësh nganjëherë të shikonin në mus’haf), madje kishte prej tyre që nuk mundnin të duronin që të kalonte dita e të mos shikonin në mus’haf.

Thotë dijetari i njohur Ibën Rexhepi: "Ndalesa e leximit të Kuranit për më shpejt se tri ditë është për qëllim që mos të bëhet zakon, përndryshe është e lejuar në kohë më me vlerë që të lexohet sa më shumë Kuran, si për shembull në Ramazan apo 10 ditët e para të muajit Dhul hixhe apo për shkak të vlerës së vendit si ai që ka hyrë në Mekë. Në këto raste është e pëlqyeshme që besimtari të shfrytëzojë kohën maksimalisht për të lexuar sa më shumë Kuran për shkak të vlerës së kohës apo vendit. Ky është edhe mendimi i Ahmed bin Hanbelit, Is’hakut si dhe i disa dijetarëve të tjerë."

B- Të qarët e shumtë gjatë leximit të Kuranit: Nuk ka qenë prej edukatës së selefit që Kuranin ta recitojnë si poezi apo ta këndojnë si këngë, por Kurani bënte ndikim të madh në shpirtrat e tyre dhe linte mbresa të thella në zemrat e tyre.
Në transmetimin që shënon Imam Buhariu nga Abdullah ibën Mesudi, Allahu qoftë i kënaqur me të, thotë: "Më tha mua Muhamedi salallahu alejhi ue selem: "Lexo Kuran!" I thashë: "A të ta lexoj ty o i Dërguar i Allahut, kur ty të është zbritur?" E më tha: "Unë kam dëshirë që ta dëgjoj nga të tjerët." I lexova nga surja Nisa derisa mbërrita në ajetin: "Dhe si do të jetë gjendja e atyre (që nuk besuan), kur Ne do të sjellim dëshmitarë për çdo popull, e ty do të sjellim dëshmitarë mbi ata (që nuk të besuan)?” (Nisa: 41) Më tha: "Hasbuk!” (Mjaft lexove!) E shikova dhe sytë e tij rridhnin lot." Në hadithin që shënon Bejhekiu nga Ebu Hurejra ka thënë: "Kur zbriti ajeti kuranor: "A prej këtij ligjërimi (Kurani) po çuditeni, po qeshni dhe nuk po qani?” (Nexhm: 59-60), filluan të qanin “ehlu sufeh” (një numër besimtarësh të varfër, të cilët nuk kishin shtëpi për banim, rrinin në një skaj të xhamisë) derisa shumë ju rridhnin lotët mbi faqet e tyre.

E kur i pa Muhamedi salallahu alejhi ue selem, filloi edhe ai të qajë e qamë edhe ne me ta. Muhamedi salallahu alejhi ue selem tha: "Kurrë nuk do të hyjë në zjarr ai që qan nga frika e Allahut.” Ibën Umeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, duke lexuar suret Mutafifin derisa arriti në ajetin: "Në ditën kur njerëzit ngrihen (prej varrezave) për të dalë para Zotit të botëve.” (Mutafifin :6) E qau derisa ra për tokë dhe nuk mundi të lexojë pas atij ajeti. Dijetari i selefit Muzahimi thotë se na u bë imam në namaz të akshamit Sufjan Eth-Thourij derisa mbërriti në ajetin: "Vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm te Ti ndihmë kërkojmë!” e qau derisa iu ndërpre leximi i tij, pastaj u kthye e lexoi prej fillimit.

Ibrahim Eshath thotë: "E dëgjoja Fudejl Ibn Ijadin në një natë duke lexuar suren Muhamed e duke qarë duke e përsëritur këtë ajet: "Ne do t'u sprovojmë juve, derisa t'i njohim (të dihen konkretisht) luftëtarët dhe ata që ishin të qëndrueshëm nga mesi juaj, po edhe do t'i sprovojmë veprat tuaja.” (Muhamed: 31) E dëgjoja duke thënë: "O Allah, nëse na shikon veprat tona, do të turpërohemi, do të na dalë turpi, e nëse na shikon veprat tona, do të na dënosh, do të shkatërrohemi" dhe shumë qante."

O Allah, na bëj ne që t'i ndjekim gjurmët e selefit në leximin dhe praktikimin e Kurani Kerimit!
O Allah, na bëj ne prej atyre që lexojnë drejt Kuranin dhe nuk i tejkalojnë kufijtë e tij!
O Allah, bëje Kuranin pranverë të zemrave tona!
O Allah, bëje Kuranin shërim për zemrat tona!
O Allah, na bëj ne prej atyre që Kurani Kerimin e lexojnë ditë e natë!
O Allah, bëje Kuranin dhe agjërimin ndërmjetësues për ne Ditën e Kiametit!
O Allah, bëje Kuranin argument për ne e jo kundër nesh Ditën e Kiametit!
O Allah, po të lutemi siç na ke urdhëruar e na i prano lutjet tona siç na ke premtuar!
O Allah, Ty të lavdërojmë dhe të falënderojmë, paqja e mëshira jote qoftë mbi Muhamedin salallahu alejhi ue selem, shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që e pasojnë rrugën e Tij deri në Ditën e Gjykimit.

 

Hevzi Kadriu
30.8.2009