“...e as duke qenė xhuhubė (tė papastėr) derisa tė
laheni, pėrpos kur jeni udhėtarė. Nėse jeni tė sėmurė,
jeni nė ndonjė udhėtim, ose ndonjėri prej jush vjen nga
ultėsira (nevojtorja), ose keni takuar gratė, e nuk
gjeni ujė, atėherė mėsyjeni dheun dhe fėrkoni me tė
fytyrat dhe duart (tejemmum) Allahu shlyen e fal mėkatet.”
(Nisa, 43)
“O ju qė besuat!
Kur doni tė ngriheni pėr tė falur namazin, lani fytyrat
tuaja dhe duart tuaja deri nė bėrryla; fėrkoni kokat
tuaja, e kėmbėt lani deri nė dy zogjtė. Nėse jeni
xhunubė, atėherė pastrohuni (lahuni)! Nė qoftė se jeni
tė sėmurė, ose nė ndonjė udhėtim, ose ndonjėri prej jush
vjen prej vendit tė nevojės, ose keni kontaktuar me
gratė dhe nuk gjeni ujė, atėherė mėsyjeni (merrni
tejemum) dheun e pastėr dhe me tė fėrkoni fytyrat dhe
duart tuaja. Allahu nuk dėshiron (me obligim pėr abdest
e larje) t’ju sjellė ndonjė vėshtirėsi, por dėshiron
t’ju pastrojė (prej mėkateve), t’ua plotėsojė tė mirėn e
Tij ndaj jush e qė t’i falėnderoheni.” (Maide, 6)
“Fale namazin kur zbret (nga zeniti) dielli, e deri nė
errėsirėn e natės dhe duke bėrė lutjen (namazin) e
agimit. Vėrtet, lutja e agimit ėshtė e pėrcjellė.” (Isra,
78)