Në këtë shkrim trajtohet një gabim që gjatë abdestit e bëjnë shumë nga muslimanët si dhe një këshillë thjesht për mes’hin, të cilën ndoshta shumë nga besimtarët nuk e dinë. E kjo duke u nisur nga fakti se kur jemi duke marrë abdest, fillimisht lajmë shuplakat e duarve dhe pastaj madmada (pastrojmë gojën ) e istinshak (pastrojmë hundën), fytyrën e pastaj duart, por shumë nga njerëzit mendojnë se larja e duarve pas fytyrës mjafton prej bërrylave e deri te shuplakat duke menduar se larja e parë e shuplakave mjafton dhe tani për herë të dytë s’është nevojshme, por ajo që është e saktë është se larja e shuplakave të duarve në fillim të abdestit është sunet, kurse larja e duarve pas fytyrës nga shuplakat prej majës së gishtërinjve e deri pak mbi bërryla është kusht prej kushteve kryesore të abdestit, që do të thotë se pa këtë kusht nuk pranohet abdesti. E argument për këtë kemi fjalën e Allahut të Lartësuar, ku me rastin e përmendjes së kushteve të abdestit thotë: “O ju që besuat! Kur doni të ngriheni për të falur namazin, lani fytyrat tuaja dhe duart tuaja deri në bërryla; fërkoni kokat tuaja, e këmbët lani deri në dy zogjtë.”

E kjo është një fetva nga adresa elektronike “Islami pyetje dhe përgjigje”, është pyetur dijetari i njoftuar Ibën Xhibrin, Allahu e ruajttë: Si është puna e atij që i pastron duart prej bërrylave e deri në shuplaka pa i pastruar shuplakat e duarve duke u mjaftuar me pastrimin e parë? A është obligim për të që ta përsërisë abdestin? Ai u përgjigj: “Nuk lejohet që gjatë abdestit të pastrohen vetëm bërrylat deri te pëllëmbët e duarve duke mjaftuar me larjen e parë të shuplakave, por patjetër duhet që t’i pastrojë duart me gjithë shuplaka deri në majën e gishtërinjve, edhe nëse i ka larë shuplakat e duarve në fillim të abdestit, ngase larja e shuplakave të duarve në fillim të abdestit është sunet, kurse larja e duarve prej majës së gishtërinjve e deri në bërryla është rukun (kusht) i abdestit. E kush i ka pastruar vetëm bërrylat dhe ka mbaruar abdestin, ai duhet ta përsërisë abdestin ngase e ka lënë njërën nga shtyllat kryesore, larjen e bërrylave me gjithë shuplaka. E, nëse është afër po sa i ka larë bërrylat përkujton atëherë vetëm e plotëson larjen e bërrylave me gjithë shuplaka.

E thotë ditari i njohur Ibn Uthejmin, Allahu e mëshiroftë: “Ndalmi këtu që të përkujtojmë atë qe shumë njerëz me pakujdesi apo nga mosdija pastrojnë duart deri në pëllëmbë duke menduar se mjafton larja e parë e shuplakave të duarve në fillim të abdestit e kjo nuk është e qëlluar dhe patjetër është obligim t’i pastrojë duart prej majës së gishtërinjve e deri në bërryla. E inshallah në të ardhmen më nuk do të gaboni.

Këshilla mbi mes’hin është që gjatë dhënies mes’h çorapëve apo mesteve, t’i përshkosh të dy këmbët përnjëherë me të dy duart në të njëjtën kohë e jo duke i dhanë mes’h së pari këmbës së djathtë e pastaj të majtës. Thotë për këtë çështje Ibn Uthejmini, Allahu e mëshiroftë: “Mënyra e mes’hit mbi këmbë gjatë abdestit që t’i përshkojmë të dy këmbët me dy duart duke i përshkuar prej majës së gishtërinjve të këmbës e deri në zogjtë e këmbës me dy duart; këmbën e djathtë me dorën e djathtë e këmbën e majtë me dorën e majtë për të njëjtën kohë, sikurse i jep mes’h dy veshëve për të njëjtën kohë, ngase kjo është ajo që kuptohet nga Suneti siç transmetohet ky hadith nga Mugire ibn Shobe, që thotë: “U ka dhënë mes’h të dyjave”, e nuk ka thënë se ka filluar me të djathtën së pari e pastaj të majtës. Është e preferuar që për këto vërejtje të informojmë të afërmit e të gjithë ata që i njohim në mënyrë që në të ardhmen mos të gabojnë ,duke u nisur nga fjala e të Dashurit tonë Muhamedit salallahu alejhi ue selem, që thotë: “Transmetoni prej meje qoftë edhe një ajet.” E ky hadith nuk ka për qëllim vetëm ajetet kuranore, por në këtë hyjnë edhe hadithet e Pejgamberit salallahu alejhi ue selem, ngase të gjitha fjalët e Muhamedit salallahu alejhi ue selem janë shpallje nga Allahu e për këtë argumenton ajeti kuranor: “Dhe ai (Muhamedi salallahu alejhi ue selem) nuk flet nga mendja e tij. Ai nuk është tjetër pos shpallje që i shpallet.” (Nexhm 3-4)

All-llahume fkihna fi dinina! O Allah, bëna që ta kuptojmë fenë tonë!
All-llahume alimna ma jnfeuna venfana bima alemtena we ziena ilma! OAllah, mësona atë çka na bën dobi e bëna dobi me atë që na ke mësua e shtona diturinë! Velhamdulilahi Rabil-lalalemin.

 

Përktheu: Hevzi Kadriu
5.4.2009