Dëgjoni me vëmendje këtë që po ja përkujtoj prej pasojave të mospërfilljes së urdhrave të Allahut, që ta kuptoni rrezikun e menjëherë t'i urreni mëkatet dhe t'i çrrënjosni nga zemrat tuaja.
Prej pasojave dhe të këqijave të mëkateve janë:

1-Hidhërimi i Zotit të Lartmadhëruar
Pejgamberi alejhi selam thotë: “Zoti i Lartmadhëruar ka thënë: "Unë jam Allahu, nuk ka zot pos Meje. Nëse përfillen urdhrat e Mia, atëherë unë jam kënaqur, nëse jam i kënaqur, bekoj dhe jap të mira, ndërsa të mirat e Mia nuk kanë fund. Ndërsa nëse nuk përfillen urdhrat e Mia, hidhërohem, e kur të hidhërohem, dënoj."

2-Urrejtja e muslimanëve ndaj tij
Imam Shafiu, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: "Çdonjëri prej jush le të ruhet prej mallkimit të zemrave të muslimanëve, ndërsa ai nuk e di (nuk heton).” Kur e pyetën se si ndodh kjo, u përgjigj: “Nuk i përfill urdhrat Allahut, e Allahu krijon urrejtje në zemrat e besimtarëve ndaj tij."

3-Pakësimi i riskut
Transmetohet nga Thubani, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Muhamedi alejhi selam ka thënë: "Njeriut i pakësohet risku për shkak të mëkatimit të tij. Ndërsa nuk i kthehet ajo sasi vetëm se nëpërmjet duasë, po ashtu jetën e zgjat vetëm mirësia."
Transmetohet prej Ibn Abasit, Allahu qoftë i kënaqur me të, se ka thënë: "Vërtet e mira... e shton dhe e zgjeron riskun. Vërtet e keqja... e pakëson riskun."

4-Pakësimi i diturisë
Imam Shafiu ka thënë këto vargje:
U ankova tek Allahu për vështirësi në të mbajturit përmendësh
Më udhëzoi që të largohem prej mëkateve
Më tha: Dituria është dritë,
Ndërsa drita e Allahut nuk i dhurohet mëkatarit.

5-Ndjeshmëria e distancës së madhe mes robit dhe Allahut të Lartmadhëruar
Mëkatari e ndien thellë në shpirt se është larguar nga Allahu i Lartmadhëruar dhe kjo largësi, nëse vendoset në një peshore, atëherë e tërë kënaqësia e kësaj bote nuk do ta peshonte apo nuk do ta kompensonte hidhërimin e Allahut të Lartmadhëruar ndaj tij.

6-Ndjeshmëria e distancës së madhe mes robit dhe njerëzve
Transmeton Ibn Umeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Muhamedi alejhi selam ka thënë: "Pasha Atë (Allahun), që shpirti i Muhamedit është në dorën e Tij, çfarëdo ndarjeje në mes të dy dashamirëve nuk ndodh pa bërë mëkat ndonjëri prej tyre."
Transmeton Enesi, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Muhamedi alejhi selam ka thënë: "Çfarëdo ngjarjeje në mes dy dashamirëve ndodh për shkak të mëkateve të ndonjërit prej tyre."
Disa prej dijetarëve të gjeneratave të para kanë thënë: “Unë bëj mëkat, ndërsa atë mëkat e kuptoj se e kam bërë nëpërmjet sjelljeve të gruas dhe të kafshës sime ndaj meje."

7- Pafytyrësia, padrejtësia dhe dobësimi i trupit
Ibni Abasi, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: "Vërtet mirësia është zbardhje e fytyrës, dritë e zemrës, zgjerim i furnizimit, fuqi në trup dhe dashuri në zemrat e të tjerëve. Ndërsa e keqja është nxirje e fytyrës (pafytyrësia), errësirë e zemrës, pakësim i riskut dhe urrejtje në zemrat e njerëzve."

Vëlla!
Vështroji këto pasoja të mëkateve... Pas gjithë këtyre, a ka vend për ndokënd që të mos i përfillë urdhrat e Allahut të Lartmadhëruar?!
Padyshim, çdo e keqe që u ndodh njerëzve është për shkak të mëkateve të tyre.

8-Pengimi i devotshmërisë dhe shpjerja në mëkate më të mëdha
Mëkati pengon devotshmërinë, në të njëjtën kohë shpie në mëkat më të madh. Mëkatari pengohet në falje të namazit, për shembull namazit të sabahut ose të natës, bile e bën njeriun ta kalojë natën në lojëra të ndaluara, ta kalojë natën me shejtanët, Zoti na mbrojttë prej tyre!
Mëkatari prodhon mëkatarë, ai i tërheq edhe të tjerët në mëkate, kështu që bëhet varg zinxhiror mëkatesh.

9-Sjellja e nënçmimit, e poshtërimit dhe e humbjes së vlerës tek Allahu i Lartmadhëruar
Mëkati është shkak i nënçmimit dhe i poshtërimit, shkak i humbjes së vlerës, prandaj devotshmëria sjell begati dhe lartësi, ndërsa mëkati sjell nënçmimin dhe xhehenemin. Zoti i Lartmadhëruar thotë: "Cilin e nënçmon Allahu, ai nuk mund të lartësohet.” (El-Haxh, 18)
Zoti i Lartmadhëruar po ashtu thotë: "Ai i cili dëshiron forcë, fuqi e lartësi, le ta dijë se Allahu ka forcë, fuqi e lartësi mbi të gjithë." (Fatir, 10)
Transmeton Ibni Umeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, se i Dërguari i Allahut alejhi selam ka thënë: "Jam i dërguar para Ditës të Kiametit me shpatë, derisa të mos adhurohet vetëm Allahu dhe të mos i bëhet shok Atij. Risku im është nën hijen e shigjetave të mia, ndërsa nënçmimi dhe poshtërimi është me ata të cilët i kundërshtojnë urdhrat e mia dhe kush dëshiron t'i ngjasojë dhe t'i përngjajë një populli, atëherë ai është prej atij populli.”
Transmeton Temimë Ed-Dari se e ka dëgjuar të Dërguarin e Allahut alejhi selam duke thënë: "Do të kumtohet kjo çështje ashtu qartë, siç dallohet nata prej ditës. Allahu nuk do të lërë asnjë shtëpi në të cilën do të depërtojë feja e Tij e të mos i lartësojë të lartësuarit ose të mos i nënçmojë të nënçmuarit. Pra, Allahu e ngre dhe e lartëson Islamin dhe ata të cilët besojnë.”
Pastaj ka treguar Temimë Ed-Dariu se këtë e kanë përjetuar dhe e kanë kuptuar nëpërmjet familjes dhe farefisit tim. Ata të cilët e kanë pranuar Islamin janë ngritur, janë nderuar, janë lartësuar dhe u janë dhënë të gjitha të mirat, ndërsa ata të cilët nuk kanë besuar i ka kapluar nënçmimi, poshtërimi dhe xhizja. (Musnedi i Imam Ahmedit, 16344.)
Hasan El-Basriu (në lidhje me këtë) ka thënë: “E kanë nënvlerësuar dhe kanë bërë gabime. Po ta kishin çmuar dhe ta kishin ngritur fenë e tyre, ajo do t'i kishte mbrojtur.”
Disa prej dijetarëve të gjeneratave të para kanë bërë këtë lutje: "O Zoti im, më ngre me dëgjueshmërinë ndaj Teje dhe mos më poshtëro me gabimet e mia ndaj Teje!"

Vëlla!
Nëse mëkatari vishet me rrobat më të shtrenjta, nëse banon në pallatet më të mira, nëse posedon veturat më të mira, prapëseprapë nënçmimi i gabimit gjendet në zemrën e tij dhe është i pandashëm. Prandaj, mos u mashtro me formën dhe pamjen e jashtme të tij ose buzëqeshjet dhe të qeshurat e tij, sepse në mbrëmje, kur të shkojë në shtëpinë e tij, nënçmimi i mëkatit ia ka mbuluar zemrën.

10- Kanosja e shkatërrimeve në tokë
Prej pasojave të mëkateve është edhe kanosja e shkatërrimeve në ujë, në qiell, në perime, në pemë, në banesa, etj.. Zoti i Lartmadhëruar thotë: "Është paraqitur shkatërrimi në tokë e në det për shkak të veprimit të njerëzve (gabimeve), për ta shijuar atë çka vetë e kanë vepruar, ndoshta do të kthehen (pendohen).” (Err-Rrum, 41 )
"Nuk ju kemi bërë padrejtësi atyre, por ata i kanë bërë padrejtësi vetës së tyre.” (En-Nahl, 118)

Vëlla!
Mëkatet janë si plagët, në shumicën e rasteve ka plagë vdekjeprurëse, por falë Zotit ne nuk kemi plagë të tilla, mirëpo prapëseprapë plagët tona po rrjedhin, prandaj e kemi për detyrë që sa më parë t'i shërojmë me pendim para se të marrin përmasa të mëdha, të cilat na shpien në shkatërrim. Zoti na mbrojttë prej shkatërrimit dhe xhehenemit!

Vëlla!
Në disa raste ne shikojmë çka na ka ndodhur ose çka u ka ndodhur njerëzve dhe me habi themi: Pse o Zot të na ndodhë kjo?! Por harrojmë se ç’kemi vepruar më herët, harrojmë se i kemi bërë padrejtësi vetes sonë, harrojmë ç’kemi vepruar, por vetëm pyesim se çfarë na ka ndodhur!
Për Zotin, çdo pasojë (shkatërrim) që ta shohësh, është për shkak të mëkatit. Mos thuaj: Pse këtij i ndodhi kjo?!
Mos thuaj: Përse më ndodhi mua kjo?!
Por, ai dhe ti duhet të mendoni për mëkatet tuaja e pastaj ta akuzoni veten për mëkate dhe neglizhencë.
Transmeton Ebi Musa, Allahu qoftë i kënaqur me të, se i Dërguari i Allahut alejhi selam ka thënë: "Çka e kaplon robin prej tragjedive dhe fatkeqësive është vetëm shkak i mëkateve, ndërsa çka fal Zoti, është falje më e madhe.”
Aliu, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: "Çdo bela apo sprovë ndodh për shkak të mëkateve dhe çdo bela apo sprovë tejkalohet vetëm me pendim."

11- Përfundimi i keq
Njëra prej pasojave më të rrezikshme të mëkateve është përfundimi i keq. Pra, përfundimi i mëkateve është përfundim i keq. Atëherë të tradhton gjuha kur ke nevojë më së shumti për të, prandaj nuk ke mundësi të shqiptosh Shehadetin (La ilahe il-lallah Muhamedun resulullah) pranë vdekjes dhe kjo është shkak i mëkateve!
I thuhet mëkatarit: “Thuaj La ilahe il-lallah”, e ai nuk mundet, sepse gjuha nuk ia thotë, sepse gjuha i është shtangur dhe përgjigjen e vërtetë s'ka mundësi ta thotë, thua se në gjuhën e tij është ngarkuar një kodër.
A e dini pse?!
Kjo është pasojë e mëkateve, të cilat e kanë shpjerë në greminën e thellë të shkatërrimit. Zoti na mbrojttë nga mëkatet dhe shkatërrimi!

Vështro dhe analizo!
Një njeri të cilin e kam njohur më ka thënë: -Isha në aeroplan me disa shokë të pasur dhe biznesmenë dhe derisa qëndroja, kur në karrigen pranë njërit i erdhi shtangimi i vdekjes, kur njëri prej shokëve e hetoi dëshiroi t'i përkujtonte fjalën "La ilahe il-lallah".
Ai thoshte:- Më jep çantën!
-Thuaj La ilahe il-lallah!
Ai thoshte:- Më jep çantën!
-Thuaj La ilahe il-lallah!
Çdoherë kur i shtanguari për vdekje dëshironte të thoshte shehadetin, nuk mundej, kështu që ishte e pamundur të thoshte "La ilahe il-lallah".

Vëlla!
Mos u bëj prej atyre që kur është diku pa praninë e njerëzve, bën mëkate, por kur është në prani të njerëzve, atëherë ndalet. Këtë kategori njerëzish Allahu e urren shumë. Transmeton Thubani, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Muhamedi alejhi selam ka thënë: "Do t'i kuptoni disa grupe njerëzish prej umetit tim të cilët në Ditën e Kiametit do të vijnë me punë të mira aq shumë sa kodra, ndërsa Allahu do t'i bëjë pluhur e hi, të pavlefshme."
Thubani e ka pyetur: "O i Dërguari i Allahut, na i cilëso ata, na sqaro kush janë ata, që të mos jemi ne prej tyre, duke mos ditur."
U përgjigj i Dërguari: "Ata janë vëllezërit tuaj dhe prej jush, qëndrojnë me ju natën, ashtu siç mendoni ju, por ata janë popull që kur janë të vetmuar, i thyejnë ligjet e Allahut dhe bëjnë harame."

Vëllezër!
Ruajuni nga mospërfillja e ligjeve të Allahut haptazi dhe fshehurazi, ruani dhe mos i veproni të ndaluarat atëherë kur jeni të vetmuar e nuk e di askush!
A nuk i patë pasojat dhe rreziqet e mëkateve?!
A nuk na paralajmërojnë këto pasoja të mëkateve dhe gabime që sa ma shpejt të angazhohemi e t'i lëmë ato?
A nuk na bëjnë me dije këto pasoja që t'u tregojmë të gjithë njerëzve, t'ua tërheqim vërejtjen, t'i qortojmë, t'i thërrasim dhe t'ua përkujtojmë?!
Shiko!
Ndonjëherë nuk përfill urdhrat e Allahut, ndërsa Allahu është i butë, të bën mirë, pastaj prapë mëkaton, ndërsa Allahu është i butë, të bën mirë, të lë hapësirë dhe të jep shansin të pendohesh. Allahu nuk të dënon menjëherë e prapë ti mendon keq dhe e keqkupton Allahun. Allahu nuk është i kënaqur kurrë me të keqen dhe imoralitetin. Allahu kurrë nuk dëshiron t'i thyejë dikush ligjet dhe urdhrat e Tij.
Transmetohet nga Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të, se e ka dëgjuar Muhamedin alejhi selam duke thënë: "Zoti urren dhe urrejtja e Zotit është mbi ata të cilët veprojnë harame dhe nuk përfillin urdhrat e Tij.” (Sahih Buhari, 4822)
E vërteta që duhet të dish o mëkatar është se Allahu është i butë, i urtë dhe dëshiron të të bëjë mirë. Pranë vdekjes nuk mund t'i shpëtosh dënimit të Allahut, pranë vdekjes nuk të bën asgjë dobi.
Zoti i Lartmadhëruar thotë: “E ti kurrsesi mos e mendo Allahun si të pakujdesshëm ndaj asaj që veprojnë zullumqarët; Ai vetëm është duke i lënë ata përderisa një ditë në të cilën sytë shtangen (mbesin të hapur). (atë ditë) Ata të ngutur e duke u ngritur kokat e tyre lart, nuk lëvizin sytë e tyre (për të shikuar) e zemrat e tyre janë të zbrazura (nga frika).” (Ibrahim, 42-43)
”Ndërsa ata që i konsideruan të rreme argumentet Tona, Ne do t'i shpiem në humbje në mënyrë graduale kah nuk e kuptojnë ata.” (El-E'araf, 182)
”Meqë lanë pas dore atë me çka u këshilluan (t'i drejtohen Zotit), Ne ua hapëm dyert e çdo gjëje (begatie) derisa kur u gëzuan për atë që ju kishte dhënë, i kapëm befas, e ata mbetën të zhgënjyer.” (El-En'amë, 44)

Vëllezër!
A po e kuptoni se në sprovën të cilën jemi ne, është mëshirë e Zotit ndaj nesh. A e dini se Allahu i Lartmadhëruar, sikur të hidhërohej me këtë umet, do t'i jepte të mirat e dynjasë, ashtu siç ua ka dhënë popujve të tjerë? Mirëpo, Allahu i Lartmadhëruar i kupton, kështu që i dëmton vetëm pjesërisht, për shkak të disa mëkateve të tyre, vetëm e vetëm që t'ua përkujtojë atyre dhe t'ua tërheqë vërejtjen, që të pendohen.
Allahu i Lartmadhëruar ka thënë: “Për shkak të veprave (të këqija) të njerëzve, janë shfaqur në tokë e në det të zeza (bela, skamje, katastrofa, humbje e bereqetit etj.), e për ta përjetuar ata një pjesë të asaj të keqeje që e bënë, ashtu që të tërhiqen (nga të këqijat).” (Err-Rrum, 41)

Vëllezër!
Shpresoj që secili prej jush, i cili vazhdimisht ka bërë mëkat, që prej sot të pendohet dhe të vendosë që kurrë mos të kthehet në ato mëkate, pra të pendohet sinqerisht dhe të takohet i pastër me Allahun e Lartmadhëruar.

Vëlla!
Umeti ynë nuk mund të qëndrojë në këmbë (nuk mund të jetë i fortë) derisa ne vazhdimisht bëjmë mëkate.
Mos e harro çka u ndodh muslimanëve në përgjithësi!
Mos humb shpresën, pendohu dhe thirr në rrugën e Allahut!
Neve nuk na mungojnë armët, as numri i umetit, por na mungojnë shpirtrat, që duhet të zgjohen dhe ta praktikojnë rrugën dhe planprogramin e Allahut të Lartmadhëruar dhe të të Dërguarit të Tij alejhi selam.
Shpirtrat që duhet ta dinë se janë përgjegjëse për umetin dhe çka i ndodh atij. Ibn Tejmija, Allahu qoftë i kënaqur me të , ka thënë një fjalë shumë të urtë: "Zemrat e sinqerta dhe lutjet e sinqerta janë ushtri të cilat nuk mposhten kurrë."

 

Pjesë e shkëputur nga libri me titull "Pasojat e Mëkateve", me autor Prof. Amër Halid
Përgatiti: Ebu Derda
Kaçanik
7.12.2007
 

Shënim: Kjo temë është publikuar në një rubrikë  të lirë dhe materialet që publikohen në të nuk do të thotë se përputhen kurdoherë me ato që redaksia e Klubit Kulturor i di për të vërteta.