Ata gërmuan, përderisa shejtani rrinte larg dhe i gjetën librat që i kishte varrosur Sulejmani. Pasi i gjetën librat, shejtani u tha atyre se Sulejmani arriti t`i mbisundonte njerëzit dhe xhinët me këto libra.

Es Sedij gjatë komentimit të këtij ajeti thotë: “Shejtanët janë ngjitur në qiej duke zënë pritat për të përgjuar. Ata dëgjonin bisedat e melaikeve (engjëjve), për atë që do të ndodhë në tokë në mesin e të vdekurve ose për disa fshehtësi që do të ndodhin në të ardhmen. Këto lajme shejtanët pastaj ua përcillnin fallxhorëve e magjistarëve. E ata, lajmet e tilla ua përcillnin njerëzve, të cilët i përjetonin si të vërteta.
Kur e panë djajtë se falltarët magjistarë u besojnë atyre, ata filluan t’i gënjejnë ata dhe të vërtetave t`u shtojnë edhe të pavërteta. Çdo fjale të vërtetë ata i shtonin shtatëdhjetë fjalë të rrejshme12.

Njerëzit këto informime i shkruanin nëpër libra dhe filluan të mashtrohen dhe të mendojnë se xhinët i dinë fshehtësitë e gjësendeve. Në atë periudhë, Allahu i Madhërishëm e dërgoi Sulejmanin alejhi selam, Pejgamber dhe sundues edhe të njerëzve edhe të xhinëve dhe i mblodhi të gjitha ato shkrime që kanë shkruar njerëzit në lidhje me sihrin (magjinë). I Dërguari Sulejman i ka vënë në një kuti këto shkrime dhe i ka groposur nën fronin e tij. Shejtanët nuk kanë mundur t’i afrohen fronit, se përndryshe do të digjeshin. Ai pas kësaj u ka treguar mashtrimet e xhinëve dhe u ka thënë: “Nuk dua të dëgjoj askënd të thotë se shejtanët i dinë fshehtësitë, se përndryshe do t’ia këpus kokën.”

Pas vdekjes së Sulejmanit alejhi selam dhe të dijetarëve që i kanë ditur fshehtësitë e Sulejmanit, pas disa gjeneratave u paraqit shejtani me pamje të njeriut, erdhi te disa izraelitë e u tha atyre:
-A dëshironi t’ju udhëzoj te thesari të cilin kurrë nuk do të mund ta harxhoni?
-Po, dëshirojmë!
-Gërmoni nën fron.
Ai shkoi me ta dhe ua tregoi vendin, e pastaj qëndroi me një anë. Ata i thanë: -Afrohu!
-Jo! Unë do të pres këtu afër jush dhe nëse nuk e gjeni, vritmëni mua.
Duke gërmuar gjetën libra. Kur i nxorën, shejtani iu drejtua atyre me këto fjalë:
“Sulejmani me këtë magji (sihër) i ka sunduar njerëzit, shejtanët dhe shpezët”. Pas kësaj fluturoi e u zhduk.

Në këtë mënyrë, në mesin e njerëzve u përhap mendimi se Sulejmani alejhi selam ka qenë falltar e magjistar. Ky ajet iu përgjigjet pretenduesve duke sjellë të vërtetën mbi Sulejmanin alejhi selam, i cili “nuk ishte i pafe, por djajtë ishin të pafe, (sepse) ata u mësonin njerëzve magjinë”13, do të thotë nuk ishte Sulejmani që punoi me magji, por shejtanët ishin ata, pasi ua mësonin njerëzve atë.

Ai gjithashtu njihet edhe si përpilues i horoskopit më të kompletuar gjer më tani, i njohur si «Horoskopi i Nostradamusit» dhe, sikurse e pranonte edhe vetë, të gjitha të dhënat e arritura i mbështeste në llogaritë e lëvizjeve të yjeve, planetëve dhe trupave të tjerë qiellorë14.

“Kush mëson diçka nga astrologjia, duke pretenduar se përmes asaj dije mund ti njohë të fshehtat e së ardhmes, ai ka mësuar pjesë nga magjia...”15

“Kush shkon tek parashikuesi dhe beson në atë çka ai thotë, vetëm se ka mohuar atë që i ka zbritur Muhamedit.”16

“Melekët zbresin në afërsi të reve dhe përmendin ndonjë gjë që është caktuar (nga kaderi), e shejtanët e vjedhin atë me dëgjim dhe me atë i frymëzojnë fallxhorët dhe asaj (të vërtete), i bashkëngjisin njëqind gënjeshtra, nga vetja e tyre.”17   

''Kush i afrohet fatthënësit dhe e pyet atë ne lidhje me ndonjë gjë, nuk do t'i pranohet namazi për dyzet ditë dhe net.”18