Sikur të shkosh te mjeku dhe ai ta cilëson ilaçin… pastaj kërkon nga ti që ta përdorësh atë me rregull dhe të kushtëzon për shërimin tënd vazhdimin e tij, çka do të veproje?  Pa dyshim se mendja dhe logjika e  shëndoshë kërkon praktikimin dhe marrjen e tij.

E sikur  i keni përdorur në mënyrën të rregullt ... 

Pa dyshim se nuk do të ndjeni asnjë dhimbje dhe nuk do të ankoheni më pas.

Çka mendon për më të Urtin dhe të Diturin, i Cili i ka cilësuar të gjitha ilaçet dhe ia kthen shpinën atyre.

Nuk ke nevojë për to, as nuk i përdor dhe nuk u afrohesh atyre!

Nëse të ndodhë  një çrregullim apo një thyerje në zemër apo turbullirë në kokë, Ai të ka thënë: "Ata që besuan dhe me të përmendur Allahun zemrat e tyre qetësohen; pra ta dini se me të përmendur Allahun zemrat stabilizohen". Rrad, 28.

Dhe nëse të kaplon hidhërimi dhe mërzia dhe nëse të vërsulen ziliqarët, të ka thënë: "Pra ju më kujtoni Mua (me adhurime), Unë ju kujtoj juve (me shpërblim). Më falënderoni e mos më mohoni". Bekare, 152.

Dhe nëse të godasin musibet (sprovat) dhe njerëzit të lënë vetëm, të ka thënë: "(Përkujto) Edhe atë të peshkut (Junusin) kur doli i hidhëruar (prej popullit) dhe mendoi se nuk do t’i vijë më puna ngushtë, po në errësira ai tha se nuk ka Zot pos Teje. Ti je i pastër, nuk ke të meta. Unë i bëra padrejtë vetes!    Ne iu përgjigjëm atij, e shpëtuam nga tmerri. Kështu i shpëtojmë Ne besimtarët". Enbija, 87-88.

Nëse ngatërrohesh me shokët dhe zemërohesh me ta të ka thënë: "Nuk është e barabartë e mira dhe e keqja. Andaj, (të keqen) ktheje në mënyrën më të mirë, se atëherë ai, me të cilin kishit njëfarë armiqësie, do të bëhet mik i afërt". Fussilet, 34.

Dhe nëse të mbyllen rrugët dhe  njerëzit i mbyllin dyert para teje, të ka thënë: "A është Ai që i përgjigjet nevojtarit (të mjerit) kur ai e thërret, duke ia larguar të keqen e juve ju bën mbizotërues të tokës. A ka zot tjetër pos Allahut? Jo, por ju shumë pak përkujtoni". Neml, 62.

Të ka dhënë prova historike për çdo periudhë dhe kohë dhe përmes atyre (provave) të ka dhënë ilaçe të dobishme, ku ju ka thënë të rinjve se ky është ilaçi për largimin nga prostitucioni dhe ka cekur një shembull nga historia për këtë dhe ai është Jusufi (alejhi selam). Ka thënë se Jusufi i barti dy cilësi dhe i përdori dy ilaçe dhe Allahu e shpëtoi nga prostitucioni.  

Ishte i mbështetur tek Allahu, nuk dëshironte të bënte prostitucion  dhe largohej prej atij. Allahu thotë: "Dhe, që të dy ata u ngutën nga dera, e ajo ia grisi këmishën e tij nga mbrapa". Jusuf, 25.  Pra, Jusufi kishte ikur, ngase këmisha e tij ishte e grisur nga prapa.

Dhe ilaçi i dytë: "Ai (Jusufi) tha: 'O Zoti im, burgu është më i dëshiruar për mua, se sa atë që ma ofrojnë ato mua dhe nëse Ti nuk largon prej meje dredhinë e tyre, unë mund të anoj te ato e të bëhem injorant'". Jusuf, 33.

Sikur ta hapim Kuranin do ta gjejmë të mbushur me të gjitha ilaçet shëruese për çdo sëmundje, nuk janë shumuar sëmundjet e ndryshme në shoqërinë islame, vetëm atëherë kur i kemi lënë këto këshilla kuranore dhe ilaçe të zbritura nga Allahu i Madhëruar .

Islami është fe madhështore në të cilën ka ilaçe për shërimin e njeriut dhe shoqërisë  dhe ato janë dy llojesh: një lloj është mbrojtës para rënies së sëmundjes dhe lloji tjetër është ilaçi shërues pas ndodhjes së sëmundjes apo problemit.

Sa i përket atij mbrojtës, është ai i cili e largon njeriun nga rënia në sëmundje të ndryshme, të cilat janë të shpeshta në umetin tonë si: ruajtja e shikimit, e cila  të ruan nga epshet; ruajtja e gjuhës e cila të ruan nga rënia në gibet (përgojim) dhe bartje të fjalëve,  e kështu me radhë.

Kurse shërues i cili përdoret pas rënies së sëmundjes:

Ibn Kajim el Xheuzi thotë: “ E para çka e godet zemrën është mendim i lehtë, nëse e largon atë do të qetësohet pas tij, e nëse nuk e largon atë ajo bëhet vesvese dhe largimi i saj bëhet më i rëndë. Nëse shpejton dhe e largon atë ose do të forcohet dhe bëhet epsh, e nëse e shëron atë ose ajo do të bëhet dëshirë dhe kur të arrin në këtë gjendje dhe nuk e largon, do të ndodhë vepra pa tjetër, e në këtë rast kalon ilaçi në shkallën më të lartë e ai është vetmia dhe pendimi i sinqertë. Dhe, pa dyshim, se largimi i sëmundjes së parë është më i lehtë se vetmia për një pendim të sinqertë pas rënies në mëkat.

I dërguari i Allahut falte namaz kur e ngushtonte diçka. Transmetohet nga Hudhejfja (radiallahu anhu) se ka thënë: "Kur të dërguarin e Allahut e ngushtonte ndonjë çështje u ngrinte dhe u falte". Ebu Daudi.

A e ke vepruar këtë ndonjëherë?

Ngase ka të atillë kur ju ndodhë ndonjë ngushtim  shpejton në ndezjen e cigareve dhe të atillë që kur ju ndodhë ndonjë hidhërim fillojnë të pinë alkool, ashtu siç i reklamojnë për shoqërinë tonë disa filma perëndimorë. Shumë rrallë shohim të atillë që kur ju ndodhë ndonjë ngushtim ngihet dhe merr abdes, fal namaz dhe kërkon prej Allahut duke qarë  që ta shikojë Ai se ky është i sinqertë në kthimin e tij, e që t’ia largojë atë brengë.

Ky është ilaçi për shërimin e ngushëllimit, por a jemi ne pasues të Muhamedin (alejhi selam) në këtë ilaç dhe a jemi ne duke i përdorur këto ilaçe mbrojtëse dhe shëruese në  Kuran?

Përktheu: Bedri Robaj

31.03.2007