“A mos menduat se do të mbeteni anash (pa u provuar), e pa u sqaruar te Allahu ata që luftuan prej jush dhe, përpos Allahut, pos të dërguarit të Tij dhe pos besimtarëve, nuk morën ndonjë të jashtëm mik intim. Allahu e di hollësisht atë që bëni ju.

Nuk është e drejtë e idhujtarëve të kujdesen për xhaminë e Allahut, duke qenë se vetë dëshmojnë për veten e tyre se janë mohues. Të tillëve u shkuan kot veprat e tyre dhe ata janë përgjithmonë në zjarr.

E drejtë e përkujdesjes së xhamive të Allahut është vetëm e atij që i ka besuar Allahut dhe ditës së mbrame e që e fal namazin, jep zeqatin e nuk i frikësohet askujt pos Allahut. Të tillët do të jenë të udhëzuarit (në rrugën e drejtë).

A mos e konsideruat dhënien e ujit haxhinjve dhe kujdestarinë ndaj xhamisë së shenjtë, si besimin e atij që i besoi Allahut dhe Ditës së Fundit dhe që luftoi në rrugën e Allahut? Jo, ato nuk janë të barabarta te Allahu. Popullin mizor Allahu nuk e vë në rrugë të drejtë.

Ata të cilët besuan, migruan dhe luftuan me pasurinë dhe veten e tyre në rrugën e Allahut, ata kanë pozitë më të lartë te Allahu dhe vetëm ata janë fatlumë.

Zoti i tyre i përgëzon ata me mëshirë nga Ai, me disponim ndaj tyre, me xhenete ku ata do të kenë nimet (hirësi-mirësi) të pandërprerë.

Ata aty do të jenë të pasosur e te All-llahu është shpërblim i madh.” Teube 16-22.

Kur Allahu e ligjësoi luftën në rrugën e Tij, tregoi se në ligjësimin e tij ka një urtësi. Ajo urtësi është sprovimi i robërve të Tij se kush është prej atyre që do ta respektojë Allahun dhe kush prej atyre që nuk do ta respektojë. Megjithatë Allahu e di atë që ka qenë dhe çka do të ketë. Ai e di edhe atë që nuk ekziston sikur të ekzistojë dhe si do të ekzistojë.

Në shoqërinë islame ishte një grup i cili e kishte profesion mashtrimin. Kishin eksperiencë në përdorimin  dhe gjetjen e arsyeve. Punonin mbrapa shpinës së muslimanve. Ata ishin hipokritët.

Është prej dobisë së shoqërisë muslimane që të sprovohen dhe të dallohen besnikët prej atyre që janë mashtrues. Të dallohen të sinqertët prej jo të sinqertëve dhe njerëzit ti njohin që të dy grupet edhe pse Allahun i din ata.

Është ligj i Allahut që të sprovohen njerëzit, të pastrohen zemrat dhe të pastrohen rreshtat e muslimanëve.

Ky pastrim i zemrave dhe rreshtave të muslimanëve nuk mund të bëhet ndryshe vetëm se me vështirësi dhe me sprova.

Kuptimi i këtij ajeti është: A menduat se do të liheni pas u sprovuar që të dallohet besimtari prej hipokritit.

Pastaj thotë Allahu: “Nuk është e drejtë e idhujtarëve të kujdesen për xhaminë e Allahut, duke qenë se vetë dëshmojnë për veten e tyre se janë mohues. Të tillëve u shkuan kot veprat e tyre dhe ata janë përgjithmonë në zjarr.

E drejtë e përkujdesjes së xhamive të Allahut është vetëm e atij që i ka besuar Allahut dhe ditës së mbrame e që e falë namazin, jep zeqatin e nuk i frikësohet askujt pos Allahut. Të tillët do të jenë të udhëzuarit (në rrugën e drejtë).

A mos e konsideruat dhënien e ujit haxhinjëve dhe kujdestarinë ndaj xhamisë së shenjtë, si besimin e atij që i besoi Allahut dhe Ditës së Fundit dhe që luftoi në rrugën e Allahut? Jo, ato nuk janë të barabarta te Allahu. Popullin mizor Allahu nuk e vë në rrugë të drejtë.

Ata të cilët besuan, migruan dhe luftuan me pasurinë dhe veten e tyre në rrugën e Allahut, ata kanë pozitë më të lartë te Allahu dhe vetëm ata janë fatlumë.

Zoti i tyre i përgëzon ata me mëshirë nga Ai, me disponim ndaj tyre, me xhenete ku ata do të kenë nimet (hirësi-mirësi) të pandërprerë.

Ata aty do të jenë të pasosur e te Allahu është shpërblim i madh.” Teube, 16-22.

Pas distancimit nga jobesimtarët dhe pas lajmërimit të intrigave të jobesimtarëve nuk ka argument për atë i cili nuk i lufton jobesimtarët. Ata, gjithashtu, nuk  kanë të drejtë në vizatimin apo në ndërtimin e Qabes. Në injorancë mushrikët e vizitonin Qaben dhe e mbikëqyrin atë.

Në këto ajete ndalon Allahu që të kenë të drejtë jobesimtarët  në ndërtimin e shtëpive të Allahut. Ajo është e drejtë vetëm e muslimanve, ata të cilët e kryejnë obligimet e Allahut.

Me të vërtetë shtëpitë e Allahut janë vetëm për adhurim të Allahut, vetëm për ata të cilët e përmendin emrin e Tij, vetëm atë ku lutet Allahu dhe nuk i shoqërohet Atij shok. Si kanë mundësi të ndërtojnë shtëpinë e Allahut ata të cilët nuk e ndërtojnë njëshmërinë e Allahut në zemrat e tyre? Si kanë mundësi të ndërtojnë shtëpinë e Allahut ata të cilët kanë shokë të tjerë me Allahun? Si kanë mundësi të ndërtojnë shtëpinë e Allahut ata të cilët dëshmojnë për kufrin e tyre. Të tillët janë ata të cilët i kanë shkatërruar punët e tyre. Punët e tyre në esencë janë të kota dhe do të jen ne xhehenem përgjithmonë për shkak të kufrit të tyre.

Shtëpitë e Allahut i ndërtojnë vetëm ata të cilët besojnë në Allahun, besojnë në botën tjetër dhe nuk i frikohen askujt tjetër përveç Allahut. Ti frikësohesh dikujt tjetër përveç Allahut është  një lloj shirku.

Me të vërtetë besimtarët të cilët e besojnë Allahun dhe botën tjetër dhe nuk i frikësohen askujt tjetër përveç Allahut e meritojnë që t’i ndërtojnë shtëpitë e Allahut dhe të kujdesen për to. Ata janë të cilët e meritojnë të shpresojnë udhëzimin e Allahut.

Ky ajet sjell një rregull të madh në Islam. Asnjëherë nuk ka mundësi të barazohen ata të cilët e kanë janë përkujdes për Qaben dhe ju kanë shërbyer haxhinjve në injorancë duke qenë këta jobesimtarë me ata të cilët pastaj kanë besuar në Allahun me një besim të drejtë dhe  kanë luftuar në rrugën e Allahut për ta ngritur fjalën e Tij.

Peshoja e Allahut është peshoja më e mirë dhe më e drejtë dhe vlera e Allahut është vlera më e drejtë. Për këtë nuk barazohen ata të cilët ju kanë shërbyer haxhinjve dhe ata që janë përkujdesur për xhaminë e shenjtë, këta njerëz të cilët nuk kanë besim të vërtetë dhe nuk di ta adhurojnë Allahun. Nuk barazohen këta njerëz me ata të cilët kanë besuar në Allahun, kanë bërë hixhret për hir të Allahut dhe kanë luftuar në rrugën e Allahut me veten e tyre dhe me pasurinë e tyre. Këta do të kenë shkallë shumë më të larta tek Allahu. Kjo nuk do të thotë se edhe jobesimtarët do të kenë shkallë dhe grada më pak tek Allahu. Këta loje të besimtarëve do të kenë grada të larta tek Allahu dhe do të kenë begati në xhenetet e Allahut.   

Përgatiti: Shaban Murati

17.03.2007