Me emrin e Allahut, tė Gjithėmėshirshmit,
Mėshiruesit.
Falenderimi i takon Allahut, Zotit tė
botėrave. Qoftė bekimi mbi tė dėrguarin e Tij, Muhamedin
(alejhi selam),
mbi ne dhe mbi tė gjithė robėrit e mirė tė Allahut.
I
afėrmi im,
Eselamu alejkum ue rahmetullah!
Iu pėrvesha kėsaj pune, duke dashur ti pėrshkruaj nė mėnyrė
sa mė tė shkurtėr kushtet qė Allahu i pėrcaktoi pėr
njerėzit, tė cilėt dėshirojnė ta besojnė dhe ta respektojnė
Krijuesin e tyre, nė mėnyrėn mė tė mirė qė Ai e meriton. Ky
artikull ka pėrmbajtje tė shkurtėr, ashtu siē ėshtė edhe
Islami - i lehtė, i thjeshtė dhe i afėrt pėr ēdokėnd. Ia
dėrgoj kėtė mesazh tė gjithė tė afėrmve tė mi qofshin kėta
nga ana e babait apo nėnės time. E bėj kėtė pėr tė hequr nga
shpatullat e mia barrėn qė Allahu mė ka ngarkuar, duke mė
dhėnė mundėsinė tė studioj e praktikoj fenė e pastėrt
Islame. E bėj kėtė pėr tė qenė i larė me ju Ditėn e
Gjykimit, ditėn kur nuk tė bėn mė dobi pasuria e fėmija,
ditėn kur nėna do tė braktisė foshnjėn e saj, nėna nuk do tė
pyesė pėr fėmijėn, e as fėmija pėr prindin.
Kėto janė disa fjalė qė jua dėrgoj dhe lus
Allahun qė tė ketė dobi, nėse dėshiron tė dish mė tepėr apo
tė mė pyeshėsh pėr diēka qė nuk e kupton nė lidhje me fenė,
tė lutem mė telefono ose mė shkruaj sepse me lejen e Allahut
do tė tė pėrgjijgem. Nėse dėshiron literaturė islame pėr ta
lexuar, e jo pėr tė mbushur raftet, mė kėrko unė do tė jem i
gatshėm tė plotėsoj kėrkesat e tua.
Zoti na udhėzoftė nė tė mira e na bashkoftė
me tė mira nė kėtė botė e nė botėn tjetėr!
I Dėrguari i Zotit, Muhammedi (alejhi selam)
thotė:
Vėrtet feja ėshtė lehtėsi, dhe kushdo qė e
vėshtirėson fenė, ajo e braktis atė!...
Kjo temė bazohet nė ndodhinė qė e ka transmetuar Umeri (Zoti
qoftė i kėnaqur prej tij):
Njė ditė ishim duke ndenjur tek i Dėrguari i
Allahut (alejhi selam), kur erdhi njė njeri me rroba shumė
tė bardha dhe flokė shumė tė zeza. Nė tė nuk dukeshin shenja
udhėtari dhe askush prej nesh nuk e njihte. U ul pranė tė
Dėrguarit tė Allahut(alejhi selam), duke i mbėshtetur
gjunjėt e veta nė gjunjėt e tij, i vendosi duart e veta nė
kofshėn e tij dhe tha: O Muhamed, mė trego ēėshtė Islami?
I Dėrguari i Allahut (alejhi selam) i tha:
Islam ėshtė tė dėshmosh se nuk meriton tė adhurohet zot
tjetėr pėrveē Allahut dhe se Muhamedi ėshtė i dėrguar i
Allahut, tė kryesh namazin, tė japėsh zekatin, tė agjėrosh
Ramazanin dhe tė vizitosh Qaben, nėse ke mundėsi.
Ai tha: Tė vėrtetėn the.
Ne u ēuditėm. Umeri thotė: E pyet dhe ia
pohon fjalėt sikur tė dinte pėrgjijgen. Pastaj tha: Mė
trego ēėshtė imani?
I Dėrguari i Allahut (alejhi selam) tha:
Tė besosh Allahun, engjėjt e Tij, librat e Tij, tė dėrguarit
e Tij, Ditėn e Fundit dhe tė besosh nė caktimin (kaderin) i
mirė qoftė pėr ty, apo i keq, ėshtė prej Allahut.
-Tė vėrtetėn e the- tha ai, dhe shtoi: Mė
trego ēėshtė ihsani?
Muhamedi (alejhi selam) tha: Tė
adhurosh Allahun sikur ta shohėsh, edhe pse ti nuk e sheh,
Ai vėrtet tė shikon ty.
Tha: Mė trego kur ėshtė ēasti (i fundit,
Dita e shkatėrrimit)?
Muhamedi (alejhi selam) tha:
Pėr kėtė i pyeturi nuk di mė shumė nga ai qė po e pyet.
Tha: Mė trego mbi shenjat e tij?
Muhamedi (alejhi selam) tha:
Kur robėresha tė lindė padronen e saj, kur tė shihen
barinjtė kėmbėzbathur, tė zhveshur e tė mjerė se si bėjnė
gara nė ndėrtimin e godinave tė mėdha.
Pastaj ai shkoi - thotė Umeri. Pas disa
kohėsh i Dėrguari (alejhi selam) mė tha:
O Umer, a e di se kush ishte pyetėsi?
Thashė: Allahu dhe i Dėrguari i Tij e dinė mė
mirė.
Tha: Ai
ishte Xhibrili, erdhi tiu mėsojė ju fenė tuaj.
Kushtet Islamit
janė:
1. Dėshmia (shehadeti)
2. Falja (namazi)
3. Zekati
4. Agjėrimi
5. Haxhi
nė Mekė (pėr atė qė ka mundėsi)
Kushtet e nėnshtrimit ndaj Zotit janė tė
pėrcaktuara pėr tė gjithė njerėzit. Ata qė i pranojnė kėto
kushte,
marrin emrin muslimanė (tė nėnshtruar), duke u bėrė kėshtu
pjesėtarė tė unitetit qė (momentalisht) numėron rreth 1.5
miliardė besimtarė. Moskryerja e ndonjė prej kėtyre
kushteve, rezulton vuajtje (qoftė shpirtėrore ose trupore)
nė kėtė botė, ndėrsa nė botėn tjetėr dėnim tė rreptė. Nga
ana tjetėr, kryerja e tyre vėrteton sinqeritetin nė
nėnshtrim ndaj Zotit, ndėrsa nė botėn tjetėr siguron
shpėrblimet e papėrshkrueshme.
1. Dėshmia (shehadeti)
Me pranimin e Islamit, ēdo njeri e ka pėr
obligim qė ta shprehė kėtė edhe haptazi, duke e thėnė
dėshminė nė gjuhėn arabe:
Eshhedu en la ilahe il Allah
ue
eshhedu enne Muhammeden abduhu
ue
resuluhu.
Dėshmoj
se nuk meriton tė adhurohet zot tjetėr pėrveē Allahut, dhe
dėshmoj se Muhamedi
(alejhi selam)
ėshtė rob dhe i dėrguar i Tij.
2. Falja (namazi)
Pasiqė vendos ti nėnshtrohet urdhėrave tė Krijuesit tė Tij,
muslimani e ka pėr obligim faljen e pesė namazeve nė kohėt e
tyre:
Sabahut
Drekės
Ikindisė
Akshamit
Jacisė
Ėshtė obligim qė namazet tė falen nė kohėn
fillestare, mirėpo nė rast tė mospasjes kohė pėr shkak tė
ndonjė pune tė domosdoshme,
gjumit, harresės etj,
falja mund tė shtyhet deri
nė
fundin e intervalit tė pėrcaktuar pėr faljen e atij namazi.
Sabahu
falet nė agim, qė kur fillon dallimi mes
errėsirės sė natės dhe dritės sė zbehtė tė mėngjesit dhe
vazhdon deri para lindjes sė diellit.
Dreka
falet pasi dielli ka arritur nė kupė tė
qiellit, deri nė atė pozicion kur hija e objektit fiton
gjatėsinė e vet objektit.
Ikindia (pasditja) falet menjėherė pas mbarimit tė
kohės sė pėrcaktuar pėr faljen e drekės dhe vazhdon deri
para perėndimit tė diellit.
Akshami
fillon pas perėndimit tė diellit deri nė
errėsimin e horizontit.
Jacia (mbrėmja) falet pasi qė horizonti errėsohet
plotėsisht, deri para agimit.
Duhet theksuar se rreth faljes sė namazeve ka
lehtėsime tė mėdha pėr njerėzit e sėmurė, ata qė kanė
obligime, mysafirėt etj, por lėnia e namazeve me qėllim nuk
justifikohet me asgjė, ndėrsa nė rast tė lėnies sė ndonjė
namazi pa qėllim, ose me harresė, namazi duhet tė falet nė
momentin kur tė kujtohet. Allahu i fal tė gjitha mėkatet qė
bėhen paqėllim, ose nga padija, mirėpo, siē e kemi pėrmendur
edhe mė parė, pėr lėnien e ndonjėrit nga kushtet e Islamit
qėllimisht, pason dėnim i rreptė nė botėn tjetėr, ndėrsa pėr
atė qė mohon faljen e namazit ose njė nga pesė kushtet e
Islamit, qėndrimi Islam ėshtė se del nga feja dhe bėhet
jobesimtar.
3. Zekati
Zekati ėshtė obligim pėr personin, pasuria e
tė cilit arrin kuotėn, e cila pėr pasurinė nė para dhe mall
pėr tregti,
arrin vlerėn prej 85 gramė ari e mė tepėr, nga e cila duhet
dhėnė 2,5%, atėherė kur pasuria mbush njė vit tė plotė nė
pronėsi tė pronarit
tė saj.
Dobitė e zekatit janė tė shumėanėshme: I
pasuri jep tė tepėrtėn, ndėrsa i varfėri merr atė qė i
mungon, dhe kėshtu bėhet plotėsimi i detyrės sė njėrit dhe
nevojės sė tjetrit.
4. Agjėrimi
Njė muaj nė vit, gjatė muajit Ramazan, muslimani e ka pėr
obligim agjėrimin prej agimit (kur fillon tė dallohet nata
nga dita) deri nė perėndimin e diellit. Gjatė ditės ndalohet
ēdo lloj ushqimi, pije dhe marrėdhėniet seksuale mes
bashkėshortėve, ndėrsa gjatė natės kėto lejohen.
5. Haxhi
Pėr muslimanėt qė e sigurojnė familjen e tyre nga varfėria
dhe qė kanė mundėsi financiare pėr kryerjen e haxhit, kjo
bėhet kusht i domosdoshėm.
Kryerja e haxhit sipas rregullave tė caktuara
dhe me sinqeritet, rezulton falje mėkatesh nga ana e Allahut.
Njė prej dobive tjera tė haxhit pėr muslimanėt ėshtė edhe se
ai paraqitet nė formėn e njė tubimi vjetor. Gjatė kohės kur
ai mbahet, mes muslimanėve nga tė gjitha viset e botės
shkėmbehen mendime dhe pėrvoja nga mė tė ndryshmet.
Kushtet e besimit (Imanit) janė:
1. Besimi nė Zotin
2. Besimi nė melekėt (engjujt)
3. Besimi nė librat e shpallura
4. Besimi nė tė dėrguarit
5. Besimi nė ditėn e Gjykimit
6. Besimi nė pėrcaktimin e Zotit
Imani besimi, ėshtė shkallė e fesė kur
njeriu fillon ta ndiejė kėnaqėsinė e asaj sė cilės i ėshtė
nėnshtruar - Ligjit tė pėrsosur tė Zotit.
1. Besimi nė Zotin
Nga pėrvoja e dimė se ēdo send qė ka formė,
ka formuesin
e vet. Projektin e ndėrtesės e ka vizatuar arkitekti,
tavolinės ia ka dhėnė formėn pėrfundimtare zdrukthtari, gota
ėshtė ndėrtuar nė fabrikė, etj. Mirėpo, pėrsėri diēka mbetet
e paqartė: a thua ėshtė e njėjtė dhėnia e formės me krijimin
e materies sė parė?
Kėtu hasim dy shprehje: formim dhe krijim. Formim do tė
thotė ti japėsh formėn asaj qė ka ekzistuar mėparė, ndėrsa
krijim do tė thotė tė shpikėsh diēka qė nuk ka ekzistuar
kurrė. Punėtori i cili ndėrton njė shtėpi, e ndėrton atė
prej tullave, dhe nė kėtė rast ai ėshtė formues e jo
krijues. Prejardhja e tullave ėshtė nga dheu, pra pėrsėri
bėhet fjalė pėr dhėnien formė tė materies e cila ka
ekzistuar mė parė, pra dheut, ndėrsa qėllimi i kėtij
shkallėzimi pyetjesh ėshtė se: kush krijoi dheun - tokėn?
Pastaj kush krijoi ajrin, ujin dhe tė gjithė atė qė e shohim
gjithėsinė?! Kush krijoi materien e parė prej sė cilės u
formuan tė tjerat???
Pėr kėtė ēėshtje njerėzit, e madje edhe
shkencėtarėt mė tė mėdhenj ndahen nė dy grupe. Njėri grup
nuk e di pėrgjigjen nė pyetjen pėrfundimtare ose thotė se
krijimi i materies ka ndodhur rastėsisht, ndėrsa grupi
tjetėr thonė se Krijues i tė gjitha kėtyre ėshtė
Zoti-Allahu.
Ata qė thonė se gjithēka ėshtė krijuar
rastėsisht, bien nė kundėrshtim me logjikėn e pastėr dhe
shkencėn, sepse nga asgjėja nuk mund tė krijohet diēka.
Pastaj, ligjet tė cilave u nėnshtrohet gjithėsia nuk janė
aspak tė thjeshta: planetet nuk janė vetėm topa tė mėdhenj
qė rrotullohen andej-kėndej pa qėllim tė caktuar, madje edhe
pėr atomin (struktura e tė cilit i ngjan shumė strukturės sė
njė sistemi planetar) vlejnė ligje tė ngjashme, siē janė ato
tė planetave.
E gjithė kjo sinjalizon se ato i ka krijuar njė
Krijues-Zoti. Shkencėtari amerikan Cressy Morrison
jep njė shembull mjaft tė mirė pėr kėtė. Ai thotė: Merri
dhjetė kokrra fasule dhe nė ēdonjėrėn prej tyre shėno numrat
prej 1-10. Futi ato nė xhep, pėrzieji me dorė dhe pėrpiqu qė
ta nxjerrėsh kokrrėn me numrin 1. Mundėsia pėr ta bėrė kėtė
do tė jetė njė me dhjetė (1:10). Nėse do tė pėrpiqeshe ti
nxjerrėsh me rradhė numrat njė dhe dy, mundėsia pėr kėtė do
tė ishte njė me njėqind (1:100), mundėsia e nxjerrjes sė
numrave 1, 2, 3, dhe 4 me rradhė do tė ishte njė me dhjetė
mijė (1:10.000), ndėrsa mundėsia e nxjerrjes sė dhjetė
numrave prej njė deri dhjetė me rradhė do tė ishte njė me
dhjetė bilion: 1:10.000.000.000 !!!
Kur dihet se trupat nė gjithėsi lėvizin me
njė precizitet tė madh, duke mos u ndeshur njėri me tjetrin,
me kėtė rast mundėsia e ndeshjes sė tyre nuk ėshtė sikur ti
nxjerrėsh dhjetė groshė prej xhepit me rradhitje tė
parapėrcaktuar, por kjo mundėsi ėshtė shumė mė e madhe,
atėherė pėrgjigjja se gjithėsia ėshtė krijuar rastėsisht dhe
udhėhiqet me ligj tė rastėsishėm, vėrtet duket e dalur nga
goja e njeriut qė nuk ka menduar mjaft pėr tu pėrgjigjur,
por ėshtė pėrgjegjur rastėsisht.
Kėto janė vetėm disa nga argumentet mė tė
thjeshta qė dėshmojnė ekzistencėn e Krijuesit dhe
Ligjdhėnėsit tė sė gjithė asaj qė ekziston, asaj qė shihet
dhe qė nuk shihet. Argumente tė tjera njeriu sheh nė ēdo hap
tė jetės, por prej tij varet se a do ti pranojė ato apo do
ti refuzojė, ai zgjedh vetė se cilit prej dy grupeve do ti
takojė.
Kėtu vijnė nė kundėrshtim tė madh grupet e
lartpėrmendur. Grupi i cili mohon ekzistencėn e Zotit thotė
se nėse Ai vėrtet ekziston, atėherė pėrse Atė askush nuk
mund ta shohė? Pėr kėtė ekziston njė pėrgjigje mjaft
logjike. Nėse Zotin do tė mundej ta shikojė ēdokush, atėherė
ēfarė qėllimi do tė kishte krijimi i gjithėsisė? Nėse Ai do
tė dukej, tė gjithė njerėzit do ta besonin ekzistencėn e Tij
dhe do tė mbretėronte paqja dhe harmonia absolute. Por,
qėllimi i krijimit tė gjithėsisė ėshtė qė tė dallohen
mosbesimtari dhe dyfytyrėshi nga besimtari, ndėrsa nė Ditėn
e Gjykimit do tė ndahen kėta dy grupe (njėri pėr dėnim, e
tjetri pėr mėshirė) dhe ēdokush do ta fitojė atė qė e ka
merituar sipas besimit dhe veprave.
2. Besimi nė melekėt (engjujt)
Melekėt janė qenie qė Zoti i krijoi nga
drita. Ata kanė pėr detyrė kryerjen e detyrave qė ua jep
Zoti, dhe i kryejnė ato pa hezituar.
Prej detyrave tė tyre mund tė numėrohen:
bartja e erėrave, furnizimi, marrja e shpirtėrave (nė
momentin e caktuar), shėnimi i veprave tė njeriut etj.
Njė ndėr dallimet esenciale mes njerėzve dhe
melekėve ėshtė se njerėzit kanė lirinė e zgjedhjes sė rrugės
jetėsore; mund tė zgjedhin besimin ose mosbesimin.
3. Besimi nė librat e shpallura
Pėr tua treguar njerėzve rrugėn e besimit
dhe tė mirėsisė, Zoti nuk i la ata tė bredhin nėpėr tokė
ashtu siē duan vetė, por u dėrgoi shpallje, ligje me anė tė
njerėzve tė zgjedhur. Profet (i dėrguari nga Allahu)
pranonte shpalljet nga Zoti nė formė inspirimi dhe ia
pėrcillte popullit dhe kėshtu nė mesin e popullit formohej
njė grup besimtarėsh. Shpalljet janė shkruar nė gur, dru,
lėkurė etj. Nė dallim nga besimtarėt, gjithmonė ka pasur
njerėz qė shpalljet nuk i kanė besuar, e madje kanė luftuar
pėr zhdukjen e tyre. Kėshtu origjinaliteti i shpalljeve
ėshtė humbur, por Zoti vazhdimisht ka dėrguar shpallje tė
tjera, pėr ta ripėrtėrirė besimin nė mesin e njerėzve.
Ėshtė e njohur se ēdo Lajmėtar i Zotit ka
qenė i frymėzuar nga Zoti, ndėrsa si shpallje mė tė
pėrmendura njihen shpalljet e Ibrahimit (alejhi selam),
Musait (alejhi selam), Daudit (alejhi selam),
Isait (alejhi selam) dhe nė fund, Muhamedit (alejhi
salatu ue selam).
Tė gjitha kėto shpallje janė humbur ose
deformuar nga dora e njeriut, pėrveē shpalljes sė fundit,
Kuranit, tė cilin kishte nder tua transmetojė njerėzve i
zgjedhuri Muhamed (alejhi selam). Pra, nga kushtet e
besimit ėshtė tė besuarit se Zoti ka dėrguar shpallje, prej
tė cilave vetėm Kurani mbeti i padevijuar, me tė cilin duhet
tė udhėhiqet jeta nė tokė.
4. Besimi nė tė dėrguarit
Mė lart cekėm disa nga tė dėrguarit dhe
qėllimin e dėrgimit tė tyre: transmetimin e ligjit tė Zotit
njerėzve. Besimtari duhet tė besojė nė tė gjithė tė
Dėrguarit e Zotit, prej Ademit (alejhi selam),
(Ibrahimin (alejhi selam), Nuhun (alejhi selam),
Musain (alejhi selam), Isain (alejhi selam)
etj.) deri nė Muhamedin (alejhi selam), pa bėrė
dallim mes tyre.
5. Besimi nė ditėn e Gjykimit
Nė kėtė botė bėhen shumė padrejtėsi. Kur
dihet se ēdo kėnd i gjithėsisė udhėhiqet me njė ligj tė
pėrsosur dhe harmonik, tė cilin e ka vendosur Zoti, ėshtė
ēudi si ky ligj nuk vlen edhe pėr njerėzit nė tokė? Pėrse
vetėm nė tokė ka padrejtėsi, gjakderdhje, luftėra, uri dhe
sėmundje? Kjo arsyetohet me atė se vetėm njeriu ka lirinė e
tė zgjedhurit. Nuk ka dyshim se Zoti, Ligjdhėnėsi mė i
Drejtė, drejtėsinė e vet do ta realizojė njė ditė, e kjo
ėshtė Dita e Gjykimit, kur ēdokush do ta japė llogari, se si
e ka kaluar jetėn nė kėtė botė: prindi do tė shpėrblehet se
e ka ushqyer fėmijėn, fėmija do tė shpėrblehet se e ka
dėgjuar prindin, i sėmuri do tė shpėrblehet se i ka duruar
dhembjet dhe mundimet e sėmundjes, i dėmtuari do tė
shpėrblehet se i ėshtė mbėshtetur Zotit kur e kanė
dėmtuar... Nga ana tjetėr, dijetari do tė dėnohet po tė ketė
mėsuar vetėm qė njerėzit tė thonė se ėshtė i ditur, heroi do
tė dėnohet po tė ketė treguar trimėri vetėm qė tė thonė se
ėshtė guximtar, ndėrsa pasaniku do tė dėnohet po tė ketė
dhėnė lėmoshė vetėm qė tė thonė se ėshtė bujar. Ēdokush do
ta japė llogarinė se si e ka kaluar jetėn nė kėtė botė: nė
besim, duke bėrė vepra tė mira vetėm pėr hir tė Zotit, ose
nė mosbesim dhe duke i bėrė veprat pėr hir tė tjetėrkujt
pėrveē Zotit, qofshin ato vepra tė mira ose tė kėqia.
Pra kjo ėshtė ajo ditė kur realizohet
drejtėsia absolute.
6. Besimi nė pėrcaktimin e Zotit
Allahu kohė pas kohe ia ka treguar njeriut
udhėzimin mes shpalljeve tė Tij. Pėrsa i takon besimit,
njeriu gjithmonė ka patur lirinė e zgjedhjes.
Nė Kuran thuhet: ...kush do, le tė besojė, e kush do, le tė
mohojė...
Mirėpo, gjithmonė kanė ekzistuar disa ēėshtje
pėr tė cilat njeriu nuk ka patur fuqi qė ti ndryshojė, si
p.sh. ligjet natyrore, momentin e lindjes dhe vdekjes,
furnizimin, etj. Kėto pėrcaktime njeriu edhe tė pėrpiqet,
nuk mund ti ndryshojė. Prandaj, besimtari e ka pėr obligim
qė tė besojė se ēdo gjė qė i ka ndodhur, qoftė e mirė ose e
keqe, i ka ndodhur me lejen e Allahut. Urtėsia e kėtij
kushti tė besimit shpjegohet nė kėta ajete:
Nuk ndodh asnjė fatkeqėsi nė tokė e as nė
trupin tuaj, e qė tė mos jetė nė shėnime para se tė ngjajė,
e kjo pėr Allahun ėshtė lehtė, ashtu qė tė mos dėshproheni
tepėr pėr atė qė ju ka ndodhur, e as tė mos gėzoheni tepėr
me atė qė Ai ju ka dhėnė, se Allahu nuk e do asnjė arrogant,
lavdidashės.
Pra, me besimin e kėtij kushti, nė rast
fatkeqėsie besimtari fiton vullnet pėr tė vazhduar jetėn,
ndėrsa nė gjendje tė mirėqenies nuk jepet shumė pas gėzimit,
sepse nuk e di se ēmund ti ndodhė tė nesėrmen, dhe kėshtu
ia jep respektin e duhur Zotit tė vet nė tė dy rastet.
Kushti i mirėsisė (Ihsanit)
Ta adhurosh Allahun sikur ta shohėsh, edhe
pse ti nuk e sheh, Ai vėrtet tė shikon ty.
Ihsani ėshtė kulminacioni i fesė. Kjo ėshtė
gjendja kur njeriu ėshtė mė i bindur mė i palėkundėshėm nė
ekzistencėn e Zotit tė vet dhe e adhuron Atė ashtu siē ėshtė
i urdhėruar, me kėtė rast fitohet kėnaqėsia dyanėshe dhe
harmonia mes krijesės dhe Krijuesit tė vet.
E lus Allahun qė tė na e mundėsojė kėtė
shkallė tė besimit!
Sė fundi ju kujtoj se unė e bėra detyrėn
time, tani mbetet qė ju tė reagoni ndaj kėsaj qė lexuat.
Nėse ke nevojė pėr mė shumė, mos hezito tė kėrkosh. Kjo jetė
ėshtė e shkurtėr.
Falenderimi i takon Allahut qė na e mundėsoi
shkrimin e kėtij mesazhi, paqja dhe mėshira qoftė mbi tė
Dėrguarin e Allahut, Muhamedin (alejhi selam), mbi ne dhe
mbi tė gjithė besimtarėt!
Besnik
Kasemi