Namazi

Njeriu gjatė namazit komunikon me Krijuesin, mirėpo nėse pyesni se si ta pėrkufizojė nocionin ‘namaz’ apo ‘tė falurit’, do tė kisha thėnė se namazi ėshtė ushqim pėr shpirtin. Kur posedojmė njė ushqim tė mirė, njė vakt ushqimi tė  harmonizuar, pa dyshim se ndihemi tė ngopur e tė qetėsuar, kurse gjatė faljes ndihemi tė lumtur e tė kėnaqur. Prandaj prej nesh kėrkohet qė shpirtin ta ushqejmė pesė herė nė ditė. Namazin tonė e fillojmė me lutjen, duanė dhe suren mė tė bukur ndėr tė gjitha e ajo ėshtė kaptina hyrėse, mė saktėsisht e njohur nga tė gjithė ne me emrin Sure el-Fatiha:

“Me emrin e Allahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit! Falėnderimi i takon Allahut, Zotit tė botėve! Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit! Sunduesit tė Ditės sė Gjykimit! Vetėm Ty tė adhurojmė dhe vetėm prej Teje ndihmė kėrkojmė! Na udhėzo nė rrugėn e drejtė! Nė rrugėn e atyre, qė i begatove me tė mira, jo nė tė atyre qė kundėr vetes tėrhoqėn hidhėrimin, e as nė tė atyre qė e humbėn veten!” 1

Sikur ta rroknim kuptimin e thellė tė kėsaj kaptine kuranore dhe ta zbatonim nė jetėn tonė, nuk do tė kishim pasur nevojė pėr diēka mė shumė. Gjithashtu, para lindjes sė diellit jemi tė porositur qė doemos tė kryejmė faljen e mėngjesit. Ėshtė pak e rėndė tė zgjohemi nga gjumi nė kėtė kohė, mirėpo prapė jemi tė obliguar qė ta kryejmė kėtė obligim. Sido qė tė jetė, nė ēastin kur e braktisim gjumin tonė tė dashur qė tė falemi, atėherė e kemi kuptuar rėndėsinė e namazit.

Gjatė kėsaj kohe, mendjet tona janė tė pastra dhe tė kthjellėta nga tė gjitha gjėrat materiale tė kėsaj bote dhe pėr kėtė gjė namazi do tė dėshmojė. Duhet cekur se gjatė kryerjes sė namazit tė mėngjesit kemi njė lutje shumė tė veēantė, tė cilėn duhet ta shqiptojmė patjetėr gjatė namazit:

“Ata tė cilėt thonė: ‘Zoti ynė, ne besuam me sinqeritet, na i fal gjynahet tona dhe na ruaj prej ndėshkimit tė zjarrit!”2

Mė pas vazhdojmė me namazin e mesditės, pastaj me namazin e pasdites, namazin e muzgut dhe mė vonė me namazin e mbrėmjes. Duhet ta kemi parasysh se gjatė kryerjes sė kėtyre namazeve duhet treguar sinqeritet. Sikur tė ishim nė gjendje tė jemi tė sinqertė si fėmijėt, do tė ishim kthyer te Zoti nė tė njėjtėn gjendje nė tė cilėn na lindi nėna: tė pastėr dhe tė sinqertė, pa asnjė gjynah.

“Thuaj: ‘Allahu mė urdhėroi drejtėsinė dhe kthejuni Atij nė tėrėsi nė ēdo namaz dhe adhurojeni duke qenė tė sinqertė nė lutje vetėm pėr Tė. Ashtu siē ju krijoi nė fillim, po ashtu do tė ktheheni te Ai.”3

Nė tė vėrtetė, ne kemi njė perceptim tė gabuar mbi termin sukses, tė cilin shumica e njerėzve e lidhin me paratė, karrierėn apo familjen e madhe. Sidoqoftė, suksesi i vėrtetė ėshtė qė tė jesh besimtar i drejtė, i vazhdueshėm nė kryerjen e namazeve dhe nėnkupton nėnshtrimin e pėrulėsinė, ngase vetėm besimtarėt do tė hynė nė parajsė:

“Ėshtė e sigurt se kanė shpėtuar besimtarėt: Ata tė cilėt janė tė pėrulur dhe tė kujdesshėm gjatė faljes sė namazit.”4

Po ashtu edhe nė ajetet vijuese, Allahu xh.sh. thotė: “Dhe ata tė cilėt i kushtojnė kujdes kohės sė namazit tė tyre. Tė tillėt janė mu ata trashėgimtarėt, tė cilėt e trashėgojnė Firdeusin dhe aty do tė jenė pėrgjithmonė.”5

Nė Kuranin Famėlartė ka mjaft sure tė bukura, ne mund tė zgjedhim atė qė e duam mė sė shumti pėr nevojat tona, pėr vlerat tona dhe pėr moshėn. Lutja qė mė sė shumti parapėlqej gjatė jetės sime ėshtė: “Thuaj: ‘Namazi im, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janė thjesht pėr Allahun, Zotin e botėve. Ai nuk ka shok. Me kėtė jam i urdhėruar dhe jam i pari i muslimanėve!”6

Pėrmendja e Allahut xh.sh. gjatė kryerjes sė namazit sjell njė ndjenjė dhe emocion tė paqes dhe qetėsisė, e cila pastaj e mbėshtjell edhe zemrėn. Ja se ē’thotė Allahu nė vazhdim: “Ti lexo atė qė po tė shpallet nga libri (Kurani), fal namazin, vėrtet namazi largon nga tė shėmtuarat dhe tė kėqijat, e pėrmendja e Allahut ėshtė mė e madhja (e adhurimeve); Allahu e di se ē’punoni.”7

Gjatė ditės kemi aktivitete tė ndryshme nė kohė tė ndryshme dhe, ndėr to doemos duhet pasur nė konsideratė prania e tė Madhit Allah. Duke pėrmendur Allahun vazhdimisht, zgjedhjet tona drejt rrugės sė drejtė do tė pėrfundojnė dhe pėrmbushen mė me lehtėsi. Kur jemi nė gjendje tė keqe, mėsohemi se si tė kėrkojmė ndihmėn nga Allahu i Madhėrishėm; kur jemi nė pozitė tė mirė dhe ndihemi tė qetė, mėsohemi se si ta falėnderojmė Atė.

Ne jemi ata qė kemi nevojė pėr t’u falur e pėr tė kėrkuar ndihmė, Allahu xh.sh. nuk ka nevojė pėr askėnd; kėtė duhet ta mbajmė mend ēdo herė, prandaj njė gjė e tillė do tė na mėsojė se si tė jemi nė kontakt me tė vėrtetėn. E vėrteta dhe realiteti ėshtė Allahu, Krijuesi ynė.

Haxhah Liza Abdullah
Shqipėroi: Mr. Feim Dragusha
19.9.2008