Profeti (salallahu alejhi ue selem) ka thėnė: “ Ēdo punė e ka kulmin e vet e mbas kulmit vjen rėnia, nė qoftė se kjo rėnie mbetet nė nivelin e sunetit tim, ky person ėshtė i udhėzuar e nėse rėnia e tij bie nėn sunetin tim (pra largohet nga suneti i profetit) atėherė ky person quhet i humbur.” 1.

Pra nga ky hadith kuptohet se kufiri midis udhėzimit dhe humbjes ėshtė suneti i Profetit (salallahu alejhi ue selem).

Llojet e rėnies

1.      Dembelizmi dhe rėnia e pėrgjithshme nė tė gjitha adhurimet duke i urryer ato.

Kjo ėshtė gjendja e munafikėve. Sure Nisa ajeti 14: “Vėrtetė, munafikėt pėrpiqen qė tė mashtrojnė Allahun, porse Allahu i mashtron ata (pėr shkak tė mashtrimit tė tyre) dhe kur ngrihen pėr nė namaz ngrihen si dembela e qė t’i shikojnė njerėzit dhe nuk e pėrkujtojnė Allahun veēse pak.” Nė njė ajet tjetėr Allahu thotė: “Ajo gjė qė i ka ndaluar munafikėt qė t’u pranohen punėt e tyre ėshtė se ata mohuan Allahun, Profetin e Tij, e kur vijnė nė namaz vijnė duke qenė dembela dhe atė qė e shpenzojnė, e shpenzojnė duke e urryer.”3

2.      Dembelizmi dhe rėnia nė disa adhurime duke mos patur dėshirė pėr kryerjen e tyre, porse pa i urryer ato.

Kjo gjendje ndodh tek shumė muslimanė, tė cilėt pasojnė epshet e tyre, por nuk janė nė kundėrshtim me Allahun e janė brenda  kufijve tė fesė. Allahu thotė nė suren Munafikun ajeti 10: “Nė zemrat e tyre ka sėmundje dhe Allahu ua shton atė.”

3.      Dembelizmi dhe rėnia e pėrgjithshme kur shkaku i kėsaj gjėje ėshtė trupi dhe jo zemra.

Ky person ka dėshirė pėr tė adhuruar Allahun, por nuk ka mundėsi fizike, si p.sh: thotė do tė agjėroj tė hėnėn dhe tė enjten, por nuk mundet. Kjo gjendje vjen nga bėrja e gjynaheve, tė cilat tė largojnė nga veprat e mira.

4.      Dembelizmi dhe rėnia e pėrkohshme, njė gjendje qė ndodh rallė herė.

E kjo gjendje ėshtė e zakonshme, nė pėrgjithėsi shkaku i kėsaj gjėndjeje ėshtė lodhja ose sėmundja e trupit, gjė qė u ka ndodhur edhe sahabėve tė Muhamedit (salallahu alejhi ue selem). Nga Imam Muslimi trasmetohet se  Handale (Allahu qoftė i kėnaqur prej tij!) ka thėnė: “Mė takoi mua Ebu Bekri (Allahu qoftė i kėnaqur prej tij) e mė tha si ndjehesh, o Handale? I thashė se jam bėrė hipokrit. Mė tha: ‘Subhanallah, ēfarė po thua o Handale’ e unė i thashė: ‘O Ebu Bekėr! Kur ulemi me Profetin (salallahu alejhi ue selem) ai na pėrkujton xhenetin dhe xhehenemin e neve na duket sikur i shohim ato (kaq tė lartė e kishin imanin nė ato momente) e kur ndahemi nga ai dhe shkojmė nė shtėpitė tona meremi me familjet, fėmijėt, gratė etj., dhe harrojmė xhenetin, xhehenemin etj. Ebu Bekri (Allahu qoftė i kėnaqur prej tij) tha edhe unė e kam kėtė gjė, pastaj shkuam te Profeti (salallahu alejhi ue selem) tė dy, e Handaleja i tha atij, ēfarė i tha dhe Ebu Bekrit (Allahu qoftė i kėnaqur prej tij) . E Profeti (salallahu alejhi ue selem) tha: “Pasha atė qė ka nė Dorė shpirtin tim! Sikur ju tė vazhdonit nė kėtė gjėndje tė pėrkujtimit tė fortė ndaj Allahut siē jeni kur jeni me mua, atėherė do t’ju jepnin dorėn melaiket nė shtėpi apo nė rrugė, por, o Handale, njė orė (kėshtu) e njė orė (ashtu, kėtė e pėrsėriti tri herė).