Ibn Tejmije, Allahu e mėshiroftė, thotė se disa njerėz mendojnė se emri mė i madh i Allahut ėshtė prej emrave tė bukur tė Allahut dhe atė e di vetėm ai tė cilin e ka veēuar Allahu me keramete (gjėra tė jashtėzakonshme) dhe ky pa dyshim se ėshtė mendim i gabuar, ngase Allahu i Lartėsuar na ka nxitur nė njohjen e Emrave dhe Cilėsive tė Tij dhe ka lavdėruar atė qė i mėson, i kupton dhe e lut Atė me lutje adhurimi (ibadeti) dhe lutje kėrkimi. Pa dyshim se emri mė i madh ėshtė prej tyre e Allahu ėshtė Bujari, bujaria dhe fisnikėria e Tij janė tė paskajshme dhe Ai e do bujarinė nga robėrit e Tij dhe bujaria mė e madhe e Tij ėshtė dhėnia mundėsi robėrve qė ta njohin Emrat dhe Cilėsitė e Tij tė Larta.
E vėrteta qėndron nė atė se tė gjithė Emrat e Allahut janė tė Bukur dhe secili prej tyre ėshtė emėr i madh. Por emri mė i madh ėshtė ēdo emėr njėjės apo i shoqėruar me ndonjė tjetėr, nėse aludon nė tė gjitha cilėsitė e Qenies dhe tė veprave tė Tij apo tregon domethėnien e tė gjitha cilėsive tė Tij, si p.sh.: Emri Allah ėshtė emėr pėrmbledhės i tė gjitha domethėnieve tė fjalės “uluhije” (tė adhuruar), e ato janė tė gjitha cilėsitė e plotshmėrisė.
Po ashtu, emri “ el Hamid el Mexhid”. Emri “el Hamid” (Falėnderuesi) ėshtė emėr i cili tregon pėr tė gjitha falėnderimet ekzistuese pėr Allahun, “el Mexhid” emėr i cili tregon pėr cilėsitė e madhėshtisė dhe lartėsisė e tė pėrafėrt me kėtė janė edhe emrat el Xhelil, el Xhemil, el Ganij, el Kerim.
Po ashtu, si: el Haj (I Gjalli) el Kajum (Mbikėqyrėsi), i Gjalli ėshtė Ai qė ka jetė tė plotė, madhėshtore, pėrmbledhėse e tė gjitha domethėnieve tė Qenies, Mbikėqyrėsi i pėrjetshėm dhe i pėrhershėm ėshtė Ai i Cili qėndron me Vetveten dhe nuk ka nevojė pėr askėnd nga krijesat e Tij dhe ka bėrė tė qėndrojnė tė gjitha qė ekzistojnė, ėshtė emėr nė tė cilin hyjnė tė gjitha cilėsitė e veprave.
Si fjala: “O Ti qė tė takon madhėshtia dhe nderi”, madhėshtia ėshtė cilėsi pėr madhėrinė dhe lartėsinė dhe plotshmėritė e ndryshme, ndėrkaq el ikram (nderi), qė meriton dashuri dhe nėnshtrim tė pafund nga robėrit e Tij.
Nė Sunen thuhet se i Dėrguari i Allahut ka dėgjuar njė njeri duke thėnė: “O Zot, tė kėrkoj se vėrtet unė dėshmoj se Ti je Zot, nuk ka Zot pėrveē Teje je i Vetmi, tė gjithė njerėzit kanė nevojė pėr Ty, se nuk ke lindur e as qė lind dhe askush nuk ėshtė i barabartė me Ty.” Atėherė i Dėrguari alejhi selam tha: “Pasha Atė nė dorėn e tė Cilit ėshtė shpirti im, vėrtet e ke lutur Allahun me emrin e Tij mė tė madh, me tė cilin, nėse lutet, pėrgjigjet dhe nėse i kėrkohet, jep.”
Po, ashtu hadithi tjetėr, kur njė njeri lutej duke thėnė: “O Zot unė tė lutem se vėrtet Ty tė takon falėnderimi, nuk ka Zot pėrveē Teje, Dhėnės, Krijuesi i qiejve dhe i tokės, Ty tė takon madhėshtia dhe nderi, o i Gjallė, o Mbikėqyrės!” Atėherė, i Dėrguari i Allahut alejhi selam tha: “Pasha Atė nė dorėn e tė cilit ėshtė shpirti im, e ka lutur Allahun me emrin e Tij mė tė madh.”
Po, ashtu fjala e tė Dėrguarit tė Allahut, lavdėrimi dhe shpėtimi i Allahut qofshin mbi tė, i cili thotė se emri mė i madh i Allahut ėshtė nė kėto dy ajete: “Zoti juaj (qė meriton adhurim) ėshtė Njė, Allahu, nuk ka zot pos Atij qė ėshtė Mėshirėplotė, gjithnjė mėshiron”, dhe: “Allahu ėshtė Njė, nuk ka zot tjetėr pėrveē Atij. Ai ėshtė mbikėqyrės i pėrhershėm dhe i pėrjetshėm.” (Shėnon Ebu Daudi dhe Tirmidhi)

Husejn Serraxh
21.9.2007